Kontinentskuiwing: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Argumente: Skakel |
→Ontwikkeling: Verbeter |
||
Lyn 37:
Onder die litosfeer is die astenosfeer, 'n plastiese laag waarop die litosferiese plate as 't ware dryf as gevolg van die hoër digtheid van die onderliggende rots. Dit gee terselfdertyd 'n verklaring waarom die astenosfeer relatief min wrywingsweerstand teen die plate bied. Met ʼn effense herformulering kan 'n mens ten minste 'n begrip vorm van hoe die kontinentskuiwing moes plaasgevind het. Die skuiwing is die gevolg van plaatbeweging (moontlik die gevolg van die konveksievervoerband in die astenosfeer), en die feit dat nuwe plaatmateriaal by die mid-oseaniese rûe gevorm word.
Die groeiende plate kan by die mid-oseaniese dwarsverskuiwings vrylik beweeg, maar sal aan die plaatgrense, wanneer dit teen aanliggende plate bots, teen mekaar skuur, of die een onder die ander plaat inbeweeg. Een plaat word dus onder die ander een vernietig, en as gevolg van die botsing word materiaal dikwels uitgedwing, soos byvoorbeeld by die plooiingsgebergtes die [[Himalaja]], die [[Andes]] en die [[Alpe|Alpe.]] Dwarsverskuiwings aan die
Moontlik is die bewegingsmeganisme selfs nou nog nie behoorlik geïdentifiseer nie, maar die aardbewingsones wat in groot mate saamhang met die vulkaniese aktiwiteite by die rûe en die sogenaamde aftreksones (waar een plaat onder ʼn ander na die mantel afgedruk word), toon duidelik sekere grensgebiede in die kors (die litosfeer). Bowendien het die gebruik van sensitiewe magnetometers na die [[Tweede Wêreldoorlog]] die plaatbeweging duidelik getoon Daar is reeds bewys dat die aarde se magnetiese veld deur die loop van die geologiese geskiedenis dikwels van rigting verander het. Die noordpool het met ander woorde met die suidpool plekke geruil.
| |||