Hart: Verskil tussen weergawes

Die '''hart''' is 'n [[spier]][[orgaan]] wat verantwoordelik is vir die pomp van [[bloed]] deur die [[bloedvat]]e deur middel van herhaalde, ritmiese sametrekings, or 'n soortgelyke struktuur in die [[annelied]] (ringwurms), [[weekdier]]e en [[geleedpotige]]s.<ref>[http://www.kmle.com/search.php?Search=heart ''KMLE Medical Dictionary Definition of heart''] by die [http://www.kmle.com ''The American Heritage Stedman's Medical Dictionary''.]</ref> Die term ''kardiaal'', (soos gebruik in [[kardiologie]]) beken "van of verwant aan die hart" en is afkomstig van die [[Grieks]]e woord, καρδία of ''kardia'', wat "hart" beteken. Die hart bestaan uit die [[kardiale spier]], 'n onwillekeurige spierweefsel wat slegs in hierdie oorgaan aangetref word.<ref>[http://www.kmle.com/search.php?Search=cardiac ''KMLE Medical Dictionary Definition of cardiac''] by die [http://www.kmle.com ''American Heritage Stedman's Medical Dictionary''.]</ref>

 

 

== Struktuur ==

 

In die menslike liggaam is die hart normaalweg effe aan die linkerkant of in die middel van die [[toraks]] (bors) geleë, met die grootste deel van die hart wat na die linkerkant lê, onder die borsbeen. Daar is egter gevalle waar die hart aan die regter kant lê. Die hart voel soms asof dit meer links lê as wat werklik die geval is, aangesien die linkhartvoorkamer sterker is (dit is verantwoordelik vir die bloedtoevoer na die hele liggaam. Die mens se [[long|linkerlong]] is ook kleiner as die regterlong, omdat die hart meer ruimte opneem in die linkerkantse deel van die borskas. Die hart word omhul deur 'n sakkie wat bekendstaan as die hartsak (of perikardium) en word omring deur die longe. Die hartsak is 'n dubbele membraanstruktuur wat 'n sereuse (waterige) vloeistof bevat wat die wrywing tydens hartsametrekkings verminder. Die holte in die borskas waar die hart geleë is word die middelvlies genoem.

 

== Werking ==

1.&nbsp;Regtervoorhartkamer (regteratrium)<br />

2.&nbsp;Linkervoorhartkamer (linkeratrium)<br />

 

== Klopgeluid ==

Deur 'n stetoskoop op 'n persoon se bors te plaas kan mens die hartklop hoor: hierdie geluide word veroorsaak deur die sluiting van die mitrale en trikuspidale kleppe (die eerste klop) aan die begin van die saamtrekkingsfase (ook genoem die sistool) en die sluiting van die aortiese en pulmonale kleppe aan die einde van die saamtrekkingsfase (die tweede klop). Die laaste twee kleppe sluit nie presies gelyktydig nie en ervaarde waarnemers kan hoor dat die tweede klop uit twee komponente bestaan. Wanneer die kleppe vernou is, of nie volledig sluit nie, of indien daar enige ander vloeihindernisse of abnormale openings tussen die kamers van die hart is, kan 'n suisgeluid waargeneem word as gevolg van die onstuimige vloei van die bloed.