Lombarde: Verskil tussen weergawes

 

== Italië ==

Onder druk van die Avare verlaat die Lombarde en die Gepide die Balkan in [[568]], trek oor die [[Alpe]] en val Italië binne. Hoewel hulle nie daarin slaag om die ommuurde stede in te neem nie, verower hulle groot dele van Noord- en Midde-Italië. Die stad [[Pavia]] aan die Ticino, 'n syrivier van die [[Po (rivier)|Po-rivier]], word die hoofstad van hulle koninkryk. Dit beteken die einde van die politieke eenheid van [[Italië]], tot in die 19de eeu. Die mag van die Oos-Romeinse keiser word beperk tot [[Ravenna]] en enkele kusstede in Suid-Italië.

 

Die laaste egte Lombardiese koning was [[Desiderius]] wat regeer het tot [[774]]. [[Karel die Grote]] het nie alleen hulle ryk verower nie, maar ook die titel "Koning van die Lombarde" oorgeneem. Dit was die eerste keer dat 'n Germaanse leier die titel van ''Koning'' van 'n ander Germaanse volk oorgeneem het. Die Lombarde word naderhand geleidelik opgeneem in die omringende Italo-Romeinse bevolking van Noord- en Midde-Italië. In die suide behou nogtans [[Arichis II]] die [[hertogdom Benevento]] wat nog eeue sal bestaan.

 

In die Dom van [[Monza (stad)|Monza]] word 'n Lombardiese skat uitgestal waarin ook die Yster Kroon van die Lombarde 'n plekkie gekry het.