Stigting van Rome: Verskil tussen weergawes

 

== Mitiese oorlewerings ==

In die 5de eeu v.C. het Griekse geskiedskrywers die Trojaanse held Aineias, wat volgens oorlewerings ná die plundering van Troja na Italië gevlug het, as stigter van Rome beskou. Tog was Aineias net een moontlike kandidaat in 'n reeks mitiese avonturiers wat na bewering kolonies in die westelike [[Middellandse See]] gestig het. Hierdie mites het allesbehalwe historiese waarhede oorgedra, maar was nogtans gewild by die Griekse leserspubliek en het later ook in Rome belangstelling gewek.

 

 

In geografiese en kulturele opsig kan Italië in die vastelandse noorde met die Poriviervlakte en die skiereiland verdeel word. Die basis vir die huidige welvaart van Noord-Italië, wat ook oor die rykste landbougebiede beskik, is al gedurende die vroeë geskiedenis van Italië gelê. Die [[Po (rivier)|Porivier]] het as 'n belangrike waterweg in die digbevolkte gebied met sy florerende stede gedien, en langs sy oewers was uitgestrekte bosgebiede wat groot hoeveelhede eikels as voedsel vir varke opgelewer het. Varkvleis is groteneels vir die bevolking van die stad Rome geproduseer.

In die suide word Noord- of Bo-Italië deur die Appenyne-bergreeks begrens wat vanuit die Liguriese Alpe tot by die Seestraat van Messina dwarsdeur die skiereiland en verder langs die noordkus van Sisilië loop. Die Appenyne vorm in die noorde 'n reguit lyn wat van die Liguriese kus in die weste tot in die omgewing van Rimini loop en as 'n natuurlike versperring beskou kan word. Verder suidwaarts maak die bergreeks 'n draai en loop langs die Adriatiese kuslyn. In die Abruzze-berge rys sy hoogste bergspitse, die Gran Sasso d'Italia (2 914 meter) en die Montagna della Maiella (2 795 meter). Die Appenyne loop van hier diagonaal tot by die Tirreense kus in Lukanië en verder tot by Kalabrië en Sisilië.

 

 

==== Etniese agtergrond ====

Ondanks alle argeologiese navorsing bestaan daar nog onsekerheid oor die presiese oorspronge van die Romeinse volk. Sy kultuur en veral sy literatuur dui egter daarop dat die Romeine ten opsigte van hul volkskarakter min ooreenkomste met die huidige Italianers getoon het.<ref name="Stobart 1978, bl. 11">Stobart (1978), bl. 11</ref>