Optimisme: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k thumb → duimnael
k Lêerparameters vertaal
Lyn 1:
[[Beeld:Glass-of-water.jpg|duimnael|rightregs|200px|Half vol of half leeg?]]'''Optimisme''' (van [[Latyn]] ''optimum'' wat “die beste” beteken) verwys streng gesproke, of ten minste oorspronklik, na 'n wêreldbeskouing of lewenswyse waarin daarna gestreef word om in ''die beste van alle moontlike wêrelde'' te leef. Vandag word die konsep oor die algemeen in 'n swakker sin verstaan wat neerkom op 'n geloof in 'n goeie uitkoms. Elke terugslag of negatiewe toedrag van sake word in die lig van die positiewe toekomsverwagting beskou. Die teenoorgestelde lewensbeskouing van optimisme is die [[pessimisme]].
 
Die meeste godsdienste, in besonder die monoteïstiese godsdienste, is met 'n hoop op verlossing, baiekeer gekoppel met die van 'n voortbestaan van die lewe na die dood van die materiële liggaam, en daardeur met optimisme besiel. 'n Moderne weergawe hiervan is die geloof in vooruitgang.
Lyn 8:
 
=== Gottfried Wilhelm Leibniz ===
[[Beeld:Gottfried Wilhelm von Leibniz.jpg|duimnael|rightregs|200px|Leibniz]]
'n [[Metafisika|Metafisiese]] onderbou van die Optimisme is deur [[Gottfried Wilhelm Leibniz]] in sy “Theodizee” (ISBN 3787-31395-8) onderneem: Vir hom was dit duidelik dat God in sy almagtigheid en goedheid “die beste van alle denkbare wêrelde” geskep het. Leibniz het gepoog om die probleem van goed en boos op te los en was begaan met die vraag van teodisee: hoe kan 'n mens rekenskap gee vir al die leiding en onreg in die wêreld as God is goed en almagtig is? Die vorm van optimisme is egter deur [[Voltaire]] verwerp wat die ideë polemiseer het in die roman Candide nadat hy diep onder die indruk gekom het van die [[Aardbewing van Lissabon van 1755]]. Die begrip optimisme is nie van Leibniz self afkomstig nie maar is deur jesuïtiese teoloë gebruik om te spot met die teoloog wat wiskundige speel. Die ongunstige kleur wat aan die woord gegee is, het egter metertyd verlore gegaan.<!--und ist jedoch mit der Zeit verloren gegangen und bildet mit dem Pessimismus ein Fragenpaar, wie man die Welt zu betrachten habe.-->