Kus: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Brakwater: Skakel |
→Brakwater: Skakel |
||
Lyn 96:
'n Uiterste voorbeeld word gevind by rotspoele waarin die soutgehalte kan wissel tussen naastenby vars (na 'n reënbui) tot oorversadig sout na 'n lang sonskynperiode waartydens baie van die water verdamp. Hierdie uiterste wisselings bring mee dat brakwateromgewings dikwels 'n ongunstige habitat vir lewende organismes is. Die bekendste sout-en-varswater-omgewing word by estuaria gevind, waar die seewater voortdurend in aanraking is met vars rivierwater.
By spesies wat goeie swemmers is, lewer dit geen probleem nie omdat hulle uit 'n ongewenste omgewing (van 'n te hoë of 'n te lae saliniteit) kan migreer. Ander spesies soos die moddergarnaal (''[[Upogebia africana]]'') pas hulle egter by die soutgehalte aan deur die soutgehalte in hul liggaamsvog onafhanklik van die van die water op konstante vlak te hou. Genoemde spesie kan selfs in water met 'n saliniteit van 1,7 ‰ oorleef. By ander spesies is die tolleransie egter nie so hoog nie. Nog 'n metode om die veranderings in soutgehalte te weerstaan, word by die tweekleppige spesie ''Dosinia hepatica'' gevind.
Die diertjie sluit sy kleppe dig op mekaar sodra die saliniteit benede 14 ‰ daal. Hoewel die estuaria-bewoners dikwels strawwe toestande moet verduur, leef hulle in 'n omgewing waar hulle sowel uit die see as uit die rivier gevoed word.
| |||