C.J. Langenhoven: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Wwikix (besprekings | bydraes) |
|||
Lyn 67:
Sy bewondering vir die Nederlanders en Duitsers se taalvermoë verwoord hy in sy outobiografie, ''U dienswillige dienaar''. Hiermee benadruk hy dat by die Griekse eksamen sy Hollandse dosent geen genade sou toon tydens die merkwerk nie.<ref>Langenhoven, C.J. 1932 (1973-uitgawe). ''U dienswillige dienaar''. Kaapstad: Tafelberg-uitgewers, bl. 87: ''Deur die soort rampe wat my my lewe lank gevolg het, moes dr. Van Oordt, saliger gedagtenis, juis daardie jaar Griekse eksaminator wees. Hy was 'n Hollander, sodat hy nie 'n ander se moeilikheid met 'n onmoontlike taal kon besef nie. (Hollanders en Duitsers leer sulke eenvoudige taaltjies soos Grieks en Sjinees en Russies aan as speelwerk vir ontspanning.)''</ref>
In ''Loeloeraai'' laat blyk Langenhoven sy eietydse taalhouding: ''Dit was 'n goeie ding, dog ek, dat dit so getref het dat hy'' [Loeloeraai, die ruimtewese] ''sy eerste aanraking met die aarde in Suid-Afrika gevind het. Sê nou hy was in Holland of Duitsland of
In Langenhoven se ''Versamelde Werke'' (1956), Deel II, bl. 127, sal die leser afkom op 'n brief gerig aan Engela wat in Latyn geskryf is. Hierdie brief het betrekking tot ''Mof en sy mense'', wat aan Engela opgedra is. Kannemeyer<ref>Kannemeyer, John Christoffel. 1995. ''Die dienswillige dienaar: 'n Langenhoven-fotoboek''. Kaapstad:Tafelberg, bl. 52</ref> se vonds, 'n vertaling deur Langenhoven self, word hiernaas gestel vir duidelikheid:
| |||