Attaliede: Verskil tussen weergawes

In 282&nbsp;v.C. het Filetairos gedros van Lusimachos en homself en die belangrike fort Pergamum, saam met sy tesourie, aan [[Seleukos I Nikator]], oorgegee. Seleukos het Lusimachos in 281&nbsp;v.C. verslaan en doodgemaak. Seleukos is self ’n paar maande later doodgemaak.<ref name="Strabo">[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Strab.+13.4.1&redirect=true Strabo, Geography, 13.4.1]</ref> Filetairos het, veral ná Seleukos se dood, aansienlike outonomie geniet al het hy in naam onder die [[Seleukidiese Ryk|Seleukiede]] geval. Hy het sy mag en invloed tot buite Pargamum uitgebrei. Hy het troepe, geld en kos aan die stad Kizikos in [[Misië]] verskaf vir die stad se verdediging teen die invallende [[Gallië|Galliërs]], en so aansien en welwillendheid vir hom en sy familie gewen.<ref>Hansen, E. V., The Attalids of Pergamon, pp. 18-19</ref> Hy het 40 jaar lank regeer en die Tempel van [[Demeter]] op die [[akropolis]] gebou, asook die Tempel van [[Athena]] (Pergamum se beskermingsgodin) en die stad se eerste paleis. Hy het Pergamum ook verder versterk.<ref>Hansen, E. V., The Attalids of Pergamon, pp. 17-18</ref>

 

 

Die grootste prestasie van [[Attalos I]] (bewind 241-197&nbsp;v.C.) was volgens die Griekse reisiger en geograaf Pausanias sy oorwinning oor die Galliërs,<ref>[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Paus.+1.8.1&redirect=true Pausanias, Description of Greece, 1.8.1]</ref> waarmee hy bedoel het die [[Galasiërs]], [[Kelte]] wat na Sentraal-Asië migreer en ’n groot militêre mag geword het. Verskeie jare later het die Galasiërs Pergamum aangeval met die hulp van Antiochos Hierax, die broer van die Seleukidiese koning wat teen die koning in opstand gekom het. Hy wou [[Anatolië]] oorneem en dit sy onafhanklike koninkryk maak. Attalos het die Galasiërs en Antiochos verslaan en daarna twee keer teen Antiochos alleen geveg. Attalos het ’n groot oorwinning behaal en Antiochos is daarna na [[Mesopotamië]] om ’n veldtog daar te begin.<ref>Hansen, E. V., The Attalids of Pergamon, pp. 34-35</ref>

 

 

[[Eumenes II]] (bewind 197-159&nbsp;v.C.)<ref>[http://www.livius.org/articles/person/eumenes-ii-soter/? Attalus, Eumenes II Soter]</ref> het Rome ondersteun in die Rooms-Seleukidiese Oorlog (192-188&nbsp;v.C.)<ref>[http://www.livius.org/sources/content/appian/appian-the-syrian-wars/appian-the-syrian-wars-7/ Appian, The syrian Wars, 31]</ref><ref>Livy, The History of Rome, Books 33-35</ref> en die Derde Masedoniese Oorlog (171-168&nbsp;v.C.).<ref>Livy, Periochae, 42.3; The History of Rome, Books 42-45</ref> In 188&nbsp;v.C., ná die oorlog teen die Seleukiede, het die Romeine beslag gelê op gebiede in Klein-Asië, en hulle het Misië, [[Lidië]], [[Frigië]] en [[Pamfilië]] aan die koninkryk Pergamum gegee, en [[Karië]], [[Lisië]] en [[Pisidië]] aan [[Rhodes]], ’n ander Romeinse bondgenoot. Later het die Romeine Rhodes se besittings ook aan Pergamum gegee.

 

 

 

==Konings van Pergamum==