Hans-Georg Gadamer: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) k →Die hermeneutiese konsep van die skone: Skakel |
Sobaka (besprekings | bydraes) Bygewerk |
||
Lyn 46:
Die spel wat 'n kunswerk geword het, is heeltemal los van die spelers (die skrywer, skilder, ens.). Die kunswerk vorm 'n onafhanklike wêreld wat heeltemal onafhanklik is van die bedoelings en gevoelens van die kreatiewe en uitvoerende kunstenaar. Gadamer verwerp [[Plato]] se leer van ''Mimesis'', kuns as 'n beeld van 'n beeld. Volgens Gadamer verskyn die werklikheid nie net ten volle in die kunswerk nie; maar die kunswerk is 'n openbaring van die [[werklikheid]]. 'n Kunswerk verteenwoordig die noodsaaklike en bied dus ware [[kennis]]. Die kunswerk en sy voorstelling kan nie gesien word as twee verskillende dinge nie; die verteenwoordiging bestaan net om dit te verstaan.
== Syn (Wees) en taal ==
Gadamer se ontologie van spel en kunswerk word weerspieël in sy algemene ontologie. Gadamer probeer Heidegger se ontologie te verpraktiseer in sy ontleding van begrip, aksie en ervaring. Tyd is produktief in begrip, in die handelinge en in die werkingsgeskiedenis van kunswerke. In al hierdie gevalle word dit nie verstaan as iets ewig en onverganklik nie, maar as 'n proses van selfuitbeelding. Om te Wees, is 'n spel wat verstaan moet word.
Volgens Gadamer is taal 'n raaiselagtige diep verborge gebeurtenis wat ons nie beheer nie, maar waarin ons ingesluit is. Die spel van taal oortref die individuele spreker. Taal is nie 'n instrument of 'n beeld van die werklikheid nie, maar die medium waarin dinge hulself uitdruk en sodoende hulself word. Om Wees te verstaan is taal. Volgens Gadamer is daar niks wat aan die uitspraak en verstaan kan ontsnap nie, daar is geen onderskeid tussen hermeneutiek en ontologie nie.
== Toepasbaarheid van die hermeneutiek ==
In sy boek ''Psychotherapie door beeld en begripsvorming''(1988) gebruik Robert Lubbers die beginsels van Gadamer. Die interne artikel ''Experiëntiële psychotherapie door beeld en begripsvorming'' - ''de hermeneutiese invalshoek'' -(2002) het betrekking op 'n verdere uitwerking. Die hermeneutiese siening van [[psigoterapie]] bestaan uit artikuleerde insig in hoe mense besig is en hoe kundiges hulle kan help. Omdat nie net menslike produkte soos wetenskaplike idees van toe en nou nie, maar ook begeertes en geheime wense, vrees en onsekerheid, magteloosheid en ingewikkelde patrone die onderwerp kan wees van hermeneutiese verduideliking, ondersteuning en regstelling. Die beswaar teen die metodologiese-wetenskaplike verwerking daarvan, soos hermeneutiek beoog, kan lei tot 'n eksklusiewe presiese wetenskaplike praktyk met geoperasionaliseerde konsepte en [[hipotese]]s. Hermeneutiek volg 'n ander pad: dit van navorsing oor maniere van denke en kommunikasie deur alle ouderdomme en kulture.
Hermeneutiek reflekteer oor 'n begrip, dit ondersoek die aansprake en toepaslikheid van sekere metodes - sonder om dit self aan die deursigtige ideaal van 'n metode te heg. (Boehm, 1978: 444)
Hierdie studie het dus betrekking op die hermeneutiek van die verstandhouding, veral toegepas op psigoterapie. Ander wetenskaplike beskouings wat as geldig beskou word, word ingesluit as "artefakte" wat op hul beurt hermeneutiese refleksie vereis om hul plek en funksie in die sorgkultuur optimaal te aanvaar. Eers wanneer hul verteenwoordigers hul standpunte in die gesig staar as hedendaagse wetenskaplike ontwikkelinge, kan hulle deelneem aan die hermeneutiese siklus van die wetenskaplike praktyk wat op die gebied van hulpverlening voortdurend ontwikkel en nooit voltooi is nie.
== Bronne ==
• Steenstra, S.G. (red.), ''Inleiding in de filosofie: Hedendaagse filosofie'' (Open Universiteit, Heerlen 1994), ISBN 9035812646.
• Hans-Georg Gadamer: ''Waarheid en methode. Hoofdlijnen van een filosofische hermeneutiek.''. Vertaal deur Mark Wildschut, Vantilt, Nijmegen.
• Thoomes, D.Th., ''Gadamer en de 'zelfopvoeding'. In: In de Waagschaal, tijdschrift voor theologie, cultuur en politiek'', vol. 32, 2003, nr. 6, bl. 22-24
{{Kontinentale filosofie}}
| |||