Missiel: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 18:
Hoewel die missiel bale doeltreffend kon wees, het dit nooit die produksiestadium bereik nie. Die voorgangers van vandag se ballistiese missiele en kruismissiele was die Duitse A-4 ("V2") en Fieseler Fi 103 ("V1") uit die Tweede Wêreldoorlog - die eerste strategiese missiele wat met welslae gebruik is. Na die Tweede Wêreldoorlog het die missiele 'n groot invloed op die ontwerp van die daaropvolgende geslag missiele gehad. Ander Duitse ontwikkelings tydens die Tweede Wêreldoorlog, soos die taktiese [[land-tot-Iand-missiel]] die [[Rheinbote]], het 4 stadia gehad en is gebruik om teikens 200 km van die lanseerbasis af te vernietig.
 
Hierdie missiele is niks anders as 'n uitbreiding van die konsep van artillerie nie en dit bestaan vandag nog in die vorm van die Amerikaanse Lance en [[Honest John]] en die [[Sowjetunie]] se reeks Frog-missiele. Die Duitse weermag het in die oorlog ook 'n aantal [[lug-tot-oppervlak-missielegrondmissiele]] met groot welslae gebruik. Die bekendste en dodelikste was die [[Fritz X]], wat selfs slagskepe soos die Italiaanse Roma kon kelder. Die missiele is vanuit vliegtuie gelanseer en 'n operateur in die vliegtuig het die missiel met radiobeheer na die teiken gestuur. Die [[Geallieerde Magte]] het die gelyke van die missiel asook die [[Henschel HS 293]]-reeks (ook 'n lug-tot-grondmissiel) nie gehad nie.
 
Die HS 293 is aanvanklik met ʼn radiobeheer, maar dit is later so ontwikkel dat die operateur ʼn televisiekamera voor in die missiel se neus gebruik het om die koers te bepaal en om te kyk of koersaanpassings doeltreffend is. By latere ontwikkelings is dun draadjies, waarmee elektroniese seine na die stuuroppervlakke gestuur is, gebruik om die missiel na die teiken te lei. Hierdie metode word vandag nog met dodelike effek in anti-tenkwapens gebruik: in die [[Oktober-oorlog]] van 1972 is 'n groot aantal Israeliese tenks byvoorbeeld met die Sowjet-vervaardigde [[AT-3 Sagger]] vernietig.