Heilige Alliansie

Die Heilige Alliansie was 'n alliansie van Rusland, Oostenryk en Pruise, gestig op 26 September 1815 in Parys op die inisiatief van tsaar Aleksander I van Rusland, as deel van die herstel van Europa ná die val van Napoleon Bonaparte.

Die alliansie is gesluit om 'n Christelike teenwig te bied teen die sekulêre en demokratiese idees van die Franse Revolusie. In daardie tyd was die tsaar onder die invloed van 'n Russiese mistikus, Baroness Barbara Juliana von Krüdener. Die idee vir die alliansie het waarskynlik van haar gekom.

Die feit dat Rusland, Oostenryk en Pruise elk 'n ander vorm van die Christendom (onderskeidelik die Russies-Ortodokse Kerk, Rooms-Katolisisme en Protestantisme) aangeneem het, was geen probleem nie. Die drie lande het al jare lank teen die Franse Rewolusie en Napoleon geveg. Die drie lande was ook verenig in 'n ander anti-revolusionêre alliansie, die Viervoudige Alliansie. Die Heilige Alliansie en Viervoudige Alliansie is dus vinnig met mekaar geïdentifiseer.

Polities gesproke was die verdrag 'n redelik vaag en betekenislose dokument; dit was hoofsaaklik 'n godsdienstige manifes. Die vorste het net belowe om volgens die Christelike beginsels van liefde, geregtigheid en genade op te tree en om Christelike moraliteit as 'n riglyn te gebruik, nie net in die privaat lewe nie, maar ook in die openbare lewe. Die alliansie is eintlik net ernstig geneem deur tsaar Alexander I. Die magtige Oostenrykse staatsman Klemens von Metternich noem dit 'n "groot herrie oor niks" en die Britse minister van buitelandse sake, Robert Stewart, Visegraaf Castlereagh, het dit "sublieme mistisisme en onsin" genoem. In die hande van reaksionêre staatsmanne soos Metternich word die alliansie gou omskep in 'n instrument van die Viervoudige Alliansie om enige poging tot liberale hervorming in die naam van die Christendom te onderdruk.