Guido van Arezzo: Verskil tussen weergawes
→Lewe
Lyn 10:
Hy het vorendag gekom met 'n metode vir die onderrig van die sangers om liedere in 'n kort tyd te leer, en het vinnig regdeur Noord-Italië bekend geword. Hy het hom egter die vyandelikheid van die ander monnike by die klooster op die hals gehaal, wat hom daartoe beweeg het om na Arezzo te trek, welke oor geen abdy beskik het nie. Dit het egter oor 'n groot groep sangers in die katedraal beskik. [[Tedald (Biskop van Arezzo)|Biskop Tedald]] het Arezzo uitgenooi om hul opleiding waar te neem.
Terwyl Hy in Arezzo was het hy nuwe tegniek van onderrig ontwikkel, soos [[Notebalk]]notasie en die gebruik van die "ut–re–mi–fa–so–la" ([[Solfège|do–re–mi–fa–so–la]]) [[mnemoniese]] ([[solmisasie]]). The ut–re–mi-fa-so-la lettergrepe is geneem van die aanvanklike lettergrepe van elke van die eerste ses half-lyne van die eerste strofe van die [[Himne]] ''[[Ut queant laxis]]''. Die teks daarvan word toegeskryf aan die Italiaanse monnik en geleerde [[Paul die Diaken|Paulus Diaconus]] (alhoewel die musikale lyn of 'n gemeenskaplike voorouer deel met die vroeëre musiek van [[Horace]] se "[[:la:s:Carmina (Horatius)/Liber IV/Carmen XI|Ode aan Phyllis]]" (''[[Odes (Horace)|Odes]]'' 4.11), opgeneem in die [[Montpellier]] manuskrip H425, of daarvan geneem kon gewees het).<ref> name="Stuart Lyons Do-Re-Mi" /> [[Giovanni Battista Doni]] is
{{cite journal
| last = McNaught
| |||