Guido van Arezzo: Verskil tussen weergawes

Terwyl Hy in Arezzo was het hy nuwe tegniek van onderrig ontwikkel, soos [[Notebalk]]notasie en die gebruik van die "ut–re–mi–fa–so–la" ([[Solfège|do–re–mi–fa–so–la]]) [[mnemoniese]] ([[solmisasie]]). The ut–re–mi-fa-so-la lettergrepe is geneem van die aanvanklike lettergrepe van elke van die eerste ses half-lyne van die eerste strofe van die [[Himne]] ''[[Ut queant laxis]]''. Die teks daarvan word toegeskryf aan die Italiaanse monnik en geleerde [[Paul die Diaken|Paulus Diaconus]] (alhoewel die musikale lyn of 'n gemeenskaplike voorouer deel met die vroeëre musiek van [[Horace]] se "[[:la:s:Carmina (Horatius)/Liber IV/Carmen XI|Ode aan Phyllis]]" (''[[Odes (Horace)|Odes]]'' 4.11), opgeneem in die [[Montpellier]] manuskrip H425, of daarvan geneem kon gewees het).<ref> name="Stuart Lyons Do-Re-Mi" /> [[Giovanni Battista Doni]] is bekend daarvoor dat hy die naam van die noot "Ut" (C) verander het na "Do" (in die "Do Re Mi ..." volgorde bekend as [[solfège]]).<ref name="McNaught">

</ref><ref> 'n Sewende noot, "Si" (van die voorletters vir "Sancte Iohannes," [[Latyn]] vir Johannes die Doper) was kort daarna bygevoeg om die [[Diatoniese toonleer]] te voltooi.<ref> Norman Davies, ''Europe: A History'' (Oxford and New York: Oxford University Press, 1996), bldsye. 271–7). {{ISBN|978-0-19-520912-9}}; {{ISBN|978-0-19-820171-7}}.</ref> Die "Si" was in die negentiende eeu in anglofiele lande deur [[Sarah Glover]] verander na "Ti" sodat elke lettergreep kon begin met 'n verskillende letter, [[Toniese sol-fa|begin met 'n verskillende letter]] (dit het ook "Si" vrygemaak vir latere gebruik as Sol-skerp). "Ti" word gebruik in [[toniese sol-fa]] en in die liedjie "[[Do-Re-Mi]]".