Richard Nixon: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Inligting bygewerk |
k Rangskik Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 21:
Hy het op 18 April 1994 'n afwykende beroerte gehad en is vier dae later op die ouderdom van 81 oorlede.
== Politieke loopbaan ==
Line 54 ⟶ 52:
Kort nadat Nixon in Januarie 1973 met sy tweede ampstermyn begin het, het nog gegewens oor die inbraak en ander politieke sabotasiedade aan die lig gekom, onder meer vanweë die onversetlikheid van regter John J. Sirica (geb. 1904), wat die saak teen die inbrekers verhoor het. Tydens die sitting van die Senaat se regskommissie in Februarie 1973 oor die benoeming van L. Patrick Gray III (geb. 1916) as direkteur van die FBI, het Gray onthul dat John W. Dean III (geb. 1938), een van Nixon se grootste vertrouelinge, betrokke was by pogings om die Watergate-inbraak te verdoesel.
Na aanleiding hiervan het die Senaat 'n spesiale kommissie onder voorsitterskap van die konserwatiewe Demokratiese senator van Noord-Carolina. [[Sam J. Ervin]] (geb.1896), aangestel om die saak te ondersoek. Toe dit ooglopend begin word dat 'n aantal van Nixon se belangrikste amptenare diep by die saak betrokke was, het sy vernaamste raadgewers, [[John. D. Ehrlichman]] (geb. 1925) en [[Harry R. (Bob)
[[John Dean]] is ontstaan. In 'n poging om alle twyfel oor sy persoonlike aandeel in die saak uit die weg te ruim, het Nixon aangekondig dat die nuwe minister van justisie, [[Elliot L. Richardson]] (geb. 1920), 'n spesiale aanklaer kon aanstel om die Watergate-saak grondig te ondersoek. Nixon het steeds volgehou dat hy tot op 21 Maart 1973 onbewus was van pogings vanuit die Wit Huis am die saak in die kiem te smoor en dat hy onmiddellik opdrag gegee het dat die saak opgeklaar moes word toe hy daarvan te hore kom.
Line 75 ⟶ 73:
== Verwysings ==
== Bronne ==
* Wêreldspektrum, 1982, ISBN 0908409621, volume 21, bl. 24
▲{{Verwysings}}{{commonscat}}
== Eksterne skakels ==
{{commonscat}}
{{Presidente van die VSA}}
| |||