Duitse Demokratiese Republiek: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Etiket: 2017-bronwysiging |
Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 472:
Teen die middel van die 1980's was die groot meerderheid DDR-huishoudings met radio- (99 persent) of televisietoestelle (93 persent) toegerus en ingeteken op een of twee dagblaaie. Net soos in Wes-Duitsland het luisteraars, kykers en lesers belang gestel in nasionale en internasionale nuus, nuus oor gebeure in hul omgewing, weervoorspellings, musiek en ander vermaak. Kenmerkend was die rol wat die DDR-owerheid aan massamedia toegeskryf het. Naas die verskaffing van 'n verskeidenheid inligting en vermaak is media ook ingespan om burgers van die voordele van 'n sosialistiese stelsel te oortuig en sosialistiese persoonlikhede te vorm. Deur middel van 'n gesofistikeerde kontrolestelsel het die SED as heersende party alle programinhoude beheer.<ref>{{de}} Patrick Conley: ''Der parteiliche Journalist''. Berlin: Metropol, 2012, bl. 36-49</ref>
Desondanks kon daar geen sprake wees van 'n meningsmonopolie aan staatskant nie. Behalwe vir enkele streke in die noordooste en suidooste van die republiek kon Wes-Duitse radio- en televisieprogramme orals in die DDR maklik ontvang word. Teen die middel van die 1960's het 85 persent van alle televisiekykers tegnies toegang tot Wes-Duitse kanale gehad. Vanaf die 1980's kon ook kykers in afgeleë distrikte soos Rostock, Neubrandenburg en Dresden danksy die installasie van gemeenskaplike satellietskottels op westerse kanale inskakel. Die ontvangs van westerse programme was nie amptelik onwettig nie, maar in elk geval ongewens. Die tegniese beskikbaarheid van Wes-Duitse televisie het sodoende ook die SED-mediabeleid beïnvloed.
Elektroniese media het 'n sentrale rol in die ideologiese wedstryd teen die weste gespeel. Dikwels was die verslaggewing in nuusbulletins net soos kommentare 'n reaksie op nuusberigte en westerse media – DDR-kykers is dus veronderstel dat hulle ook op westerse programme ingeskakel het. Opvallend genoeg is berigte oor gebeurtenisse, wat in die weste vir anti-sosialistiese verslaggewing gebruik kon word, gewoonlik nie uitgesaai nie – enige tekort aan verbruikersgoedere, ekonomiese moeilikhede, ongelukke, natuurrampe of meningsverskille in die SED se topkringe het nouliks of hoegenaamd nie in nuusbulletins voorgekom nie.
| |||