Opkuns: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Nuut geskep
 
Skakels
Lyn 2:
'''Opkuns''' (ook optiese kuns of op art) is 'n nie-figuratiewe stroming in die moderne beeldende kuns wat ʼn illusie van beweging (verandering van kleur of vorm) deur middel van optiese effekte bewerkstellig. Opkuns-kunstenaars benut wetenskaplike kennis oor die werking van die oog in hulle kuns.
 
Die [[Neo-impressionisme|Neo-impressioniste]] (soos [[Georges Seurat,]] en [[Paul Signac]]) en veral die kunstenaars van die [[Bauhaus]] het reeds gedurende die 19e eeu met die illusionistiese uitwerking van kleur en lyn op die oog geëksperimenteer. Gedurende die vyftigerjare van die 20e eeu het daar egter 'n kunsstroming ontstaan wat meer eksplisiet daarvan gebruik gemaak het. ''Opkuns'' is afgelei van optiese kuns (''op art'' van ''optical art'') en is vir die eerste keer op 23 Oktober 1964 in 'n artikel in die tydskrif ''[[Time (tydskrif)|Time]]'' vir die beweging gebruik.
 
Opkuns is op wetenskaplike teorieë oor kleurkontras en kleurvermenging gegrond, asook op verskillende vorme van gesigsbedrog of optiese illusie (beweging en vormverandering), wat enersyds deur die werking van die oog veroorsaak word en andersyds deur die interpretasie wat die brein aan die impuls gee. So sal afsonderlike lyne van ver af nie meer afsonderlik waargeneem word nie en 'n gesigsindruk sal vir ʼn kort rukkie 'n nabeeld op die netvlies agterlaat sodat 'n mens iets sien wat in der waarheid nie meer bestaan nie.