Grand Tour: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 2:
'''Grand Tour''' [gʀɑ̃ˈtuːʀ] ([[Frans]] vir "Groot Reis") was die vakterm vir die verpligte uitgebreide opvoedkundige en kulturele reis wat seuns uit [[Europa|Europese]], maar veral Britse adellike families (later ook seuns uit die hoër burgerklas) vanaf die [[Renaissance|Renaissance-tydperk]] deur [[Sentraal-Europa]], [[Italië]], [[Spanje]], [[Portugal]], en soms ook die [[Baltiese lande]], die [[Heilige Land]] of die [[Balkan|Balkanskiereiland]], as laaste deel van hul opvoeding onderneem het. In 'n wyer betekenis van die term word ook na die studiereise van volwassenes uit adel en hoërklas só verwys. Veral in [[Engeland]] word beskrywings van die ''Grand Tour'' in die 18de eeu 'n belangrike genre in die nie-fiksionele literatuur. Die kulturele invloede, waaraan jong aristokrate in vastelandse Europa blootgestel is, is daarnaas in die destydse Britse boukuns weerspieël.
Die Engelse term ''Grand Tour'', 'n Franse ontlening, is vir die eerste keer in 1670 deur die [[Rooms-Katolieke Kerk|Rooms-Katolieke]] geestelike en reisskrywer Richard Lassels (omstreeks 1603–1668) in sy boek ''Voyage to Italy, or, A compleat journey through Italy'' gebruik. Hierdie werk is 'n opvoedkundige beskrywing van die veeleisende en moeilike reis deur Europa wat as deel van die nodige persoonlikheidsvorming beskou is, ver van die veilige omgewing van die ouerhuis en die adellike kringe waarin jongmense van edele afkoms grootgeword het. Lassels het die Grand Tour beskryf soos 'n vaste ritueel - met 'n voorgeskrewe reisroete, belangrike plekke en besienswaardighede asook die ideale verblyftyd.
Jong volwassenes het gewoonlik 'n minimum van tien maande, dikwels twee tot vier jaar deur Europa gereis om hul horison te verbreed, met vreemde tale, argitektuur, geografie en kultuur as hul hoofbelangstellings. Hulle was welvarend genoeg om die ontstaan van 'n hele bedryf te bevorder wat hulle van reisgidse, plaaslike toergidse en akkommodasie voorsien het. Padrowers was 'n konstante bedreiging, en so het jong toeriste betreklik min kontant saamgeneem. Hulle het in plaas daarvan kredietbriewe van [[Londen]]se banke aan hul gashere voorgelê.
| |||