Vereeniging (kiesafdeling): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
kNo edit summary
No edit summary
 
Lyn 7:
In die eerste verkiesing nadat Vereeniging as nuwe setel afgebaken is, het K. Rood van die NP gemaklik gewen met 1 529 van die stemme, vergeleke met H.J. Vorster van die SAP se 1 070. In [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1933|1933 se algemene verkiesing]], die sogenaamde Smelterverkiesing omdat dit gehou is in die aanloop tot die NP en SAP se samesmelting, is Rood onbestrede vir die NP-koalisie verkies. In die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1938|1938-verkiesing]] het die Gesuiwerde Nasionale Party se W.F.H. Huyzers 1 634 stemme op hom verenig, vergeleke met Rood se 4 820, oftewel amper driekwart van die uitgebragte stemme. Rood het dié prestasie so te sê herhaal in die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1943|verkiesing van 1943]], want toe kry hy 4 598 stemme teen die NP se J.W. van Tonder se 1 877.
 
Rood het Vereeniging vir oulaas in die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1948|1948-verkiesing]] gewen, dié keer met 5 488 teenoor J.H. Loock van die NP se 4 259. Nadat Rood blykbaar omstreeks 1949 oorlede is, wen Loock Vereeniging vir die NP in 'n tussen verkiesingtussenverkiesing op [[18 Mei]] [[1949]] met 'n meerderheid van 16 bo die VP se R.H. Amm. In die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1953|1953-verkiesing]] was Vereeniging dan ook een van die VP se min winste bo die NP toe [[Marais Steyn]] vir Loock met 'n meerderheid van 387 verslaan. [[Blaar Coetzee]] verhang egter die bordjies in [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1958|1958]] toe hy Marais verslaan met 'n meerderheid van 843. Die volkstemming oor republiekwording in 1960 het bewys dat Vereeniging 'n veilige NP-setel geword het, want 6 833 van die kiesers wat vir die republiek en net 5 024 daarteen, 'n veldtog wat gelei is deur die VP. Coetzee kom in [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1961|1961]] se verkiesing teen J.M. Strydom van die [[Nasionale Unie]] onder leiding van [[Japie Basson]] te staan en wen met 'n meerderheid van 1 720.
 
Dié uitslag het die opposisie daarvan laat afsien om 'n kandidaat in die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1966|1966-verkiesing]] te stel toe die NP landwyd op die kruin van sy gewildheid was, trouens die NP het 'n groter aandeel van die stemme sowel as die setels gewen as enige ander party sedert [[Uniewording]]. In [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1970|1970]] het die VP weer sy hand gewaag aan Vereeniging toe die eerste driehoekige stryd in die kiesafdeling plaasgevind het: Coetzee kry 6 196 stemme, die VP se P.J. Kleynhans 3 397 en die [[Herstigte Nasionale Party|HNP]] se G.P. Mills 625 vir 'n NP-meerderheid van 2 799. Coetzee het voor die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1974|1974-verkiesing]] uit die aktiewe politiek getree om ambassadeur in [[Rome]] te word, maar is ses maande later teruggeroep nadat hy sy mond uitgespoel het oor kleinlik aspekte van die regering se [[apartheid]]sbeleid.