München-ooreenkoms: Verskil tussen weergawes

 

== Na die onderhandelinge ==

In die diplomatieke spel wat op die ''Anschluss'' gevolg het, het Frankryk en die Verenigde Koninkryk vir Tsjeggo-Slowakye opgekom. Hulle het Hitler tot onderhandelings gedwing. [[Benito Mussolini]], wat nie 'n [[oorlog]] wou hê nie, het die konferensie voorgestel. Hy het daarin geslaag om die eerste ministers van Frankryk en die Verenigde Koninkryk te oortuig om deel te neem aan 'n konferensie oor Tsjeggo-Slowakye. Uiteindelik het die ''Führer'' toegestem en 'n konferensie is in [[München]] gehou met die verteenwoordiging van die Verenigde Koninkryk, Frankryk, Italië en Duitsland, wat uitgeloop het op die München-ooreenkoms. Die [[Sowjetunie]] en Tsjeggo-Slowakye is nie na die samesprekings genooi nie. Daar is ooreengekom dat Duitsland die Sudetenland, wat op die grens van Tsjeggo-Slowakye met Duitsland geleë was, kon bekom. Die Duitse leër sou op 10 Oktober 1938 die anneksasie / okkupasie van Sudetenland afhandel. In ruil vir Sudetenland het Hitler gesê hy sal afsien van die totale anneksasie van Tsjeggo-Slowakye. Die verdrag is op 29 September 1938 onderteken deur Édouard Daladier, eerste minister van Frankryk, Neville Chamberlain, Britse eerste minister, Benito Mussolini, eerste minister en later diktator van Italië en Adolf Hitler.