Kontinentale filosofie: Verskil tussen weergawes

'''Kontinentale filosofie''' is 'n term wat gereeld gebruik word veral in the [[Engels]]-sprekende wêreld om verskeie vertakkings en tradisies van [[filosofie]] mee te kenmerk wat volg vanuit die werk van sekere [[19de eeu| 19^de]] en [[20ste eeu| 20^ste eeuse]] filosowe vanaf die [[Europa| Europese]] vasteland.<ref>Brian Leiter en Michael Rosen, ''The Oxford Handbook of Continental Philosophy'' (Oxford University Press, 2007), bl. 2.<br />Simon Critchley en William Schroder (eds.), ''A Companion to Continental Philosophy'' (Blackwell Publishing, 1998), bl. 4.</ref> Dié konsep word gewoonlik gebruik om 'n kontras te skep met [[analitiese filosofie]]. Vertakkings van filosofie wat gereeld so aangedui word sluit die [[Duitse idealisme]], [[fenomenologie]], [[eksistensialisme]], [[hermeneutiek]], [[strukturalisme]] en [[poststrukturalisme]], [[Feminisme#Postmoderne feminisme| Franse feminisme]], die [[kritiese teorie]] van die [[Frankfurt Skool]], en sommige weergawes wasvan die [[Westerse Marxisme]]in.<ref>Simon Critchley, ''Continental Philosophy: A Very Short Introduction'' (Oxford University Press, 2001), bl. 13<br />Simon Glendinning, ''The Idea of Continental Philosophy'' (Edinburgh University Press, 2006), bl. 58-65.</ref> Daar bestaan geen duidelike skeidslyn of definisie wat presies kan aandui wat sou tel as kontinentale filosofie nie, maar in die algemeen kan daar gesê word dat kontinentale filosofie draai rondom 'n min-of-meer [[Immanuel Kant|Kantiese]] tesis dat die aard van kennis en ervaring gebonde is aan omstandighede en nie direk toeganklik is vir [[Empirisme|empiriese]] ondersoek nie.