Guerrilla-oorlogvoering: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 31:
Die guerrilla is gemik op verswakking van die teenstander, nie op die verowering van grondgebied nie. Die vyand se aksies sal deur voortdurende belemmering deur aanhoudende aanvalle gestuit word, terwyl vyandige vergrype dikwels hierdeur opgevolg word. Daarbenewens sal dit moraal verlaag deur onveiligheid en vrees onder vyandige soldate te veroorsaak, wat tot muitery, dros en diensweiering kan lei. Dit kan uiteindelik in politieke druk verander om 'n ooreenkoms met die guerrilla te sluit en die duur stryd te stop. Die vyand kan ook onder internasionale druk kom weens sy aksies.
 
In gebiede waar die steun van die bevolking groot genoeg is en die impak van vyandige optrede beperk is, kan daar 'n vorm van bestuur deur die guerrillas in hierdie gebiede wees. Dan ontstaan een of meer partisaan republieke. Die guerrilla sal gewoonlik probeer om as 'n regering te funksioneer en die hervatting van die normalenormal lewe aanmoedig. Moraal word, indien moontlik, hoog gehou deur 'n koerant te publiseer en soms selfs teaters of bioskope te laat funksioneer. Belasting hefings op burgerlikes kan help om die oorlog te befonds. Hierdie entiteite is egter altyd klein en tydelik, en die guerrilla is dikwels bereid om trug te trek wanneer die teenstander te naby kom. As dit gebeur, verdwyn die guerrillas, om later iewers weer opnuut te begin.
 
Op die lang termyn kan volgehoue guerrilla-aksies die vyand uitput, sy mooraalmoraal ondermyn en uiteindelik soos die geskiedenis toon, die oorwinning binne bereik bring. As die mag van die guerrilla-beweging groot genoeg is, kan dit die stryd in 'n konvensionele oorlog omskakel. Dit gebeur ook dat wat begin het as 'n konvensionele oorlog, 'n guerrilla-oorlog kan word, byvoorbeeld as die vyand se superioriteit groot is.
 
== Bekamping ==