Frederik I (Barbarossa): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Lyn 62:
Voor sy keiserlike verkiesing, was Frederik die Hertog van [[Swabe]] (1147–1152, synde as Frederik III). Hy was die seun van Frederik II, Hertog van Swabe van die [[Huis van Hohenstaufen|Hohenstaufen]] dinastie en Judith van Bavaria, Hertogin van Swabe, dogter van Henri IX, Hertog van Bavaria, van die mededingende Huis van Welf. Frederik het dus afgestam van die twee leidende families in Duitsland, wat hom 'n aanvaarbare keuse vir die Ryk se Prinslike Elektors gemaak het.
 
Geskiedkundiges beskou Frederik I as die Heilige Romeinse Ryk se grootste middeleeuse keisers. Hy het karakteristieke gehad wat hom byna bomenslik aan sy teenstanders laat voorkom het. Sy langlewendheid, ambisie, buitengewone vaardighede as dit by organisasie kom, sy skerpsinnigheid op die oorlogsveld en sy politiese skerpsinnigheid het hom as byna bomenslik laat voorkom. Sy bydrae tot die samelewing en kultuur van Sentraal-Europa sluit die hervestiging van die ''[[Corpus Juris Civilis]]'' (Latyn), oftewel die Romeinse opperheerskappy van die reg, in, wat as teenvoeter vir die pouslike mag gedien het wat die Duitse state sedert die beëindiging van die Inhuldigings-kontroversie gedomineer het.
 
Frederik I het in 1190 in Klein-Asie beswyk terwyl hy in beheer was van 'n Leër tydens die Derde Kruistog.