Outonome senustelsel: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Inligting bygewerk |
|||
Lyn 17:
Hierdie senuweevesels is die uitlopers van senuweeselle wat in die rugmurg lê. Hulle split af net na hulle die werwelkolom verlaat het en vorm dan 'n simpatiese ganglion ([[senuweeknop]]). In die ganglion vind impulsoordrag op die volgende senuweesel plaas. Die uitlopers van laasgenoemde senuweeselle loop na die organe wat deur die simpatiese stelsel bedien word. Die ganglia is met mekaar in verbinding en vorm die sogenaamde simpatiese ketting (truncus simpaticus), wat die rugmurg aan weerskante begrens.
Die parasimpatiese stelsel bestaan anatomies uit twee dele. Die [[senuweeselle]] van die eerste deel lê in die [[brein]] (verlengde [[rugmurg]]), en hierdie selle se uitlopers loop saam met enkele kopsenuwees na organe soos die oog, [[traankliere]], [[
Die tweede deel van die parasimpatiese stelsel verlaat die onderste deel van die rugmurg en vorm 'n netwerk in die [[bekken]], waarvandaan senuwees na die onderste deel van die derm, die blaas en die geslagsorgane loop. Deur navorsing is aangetoon dat impulsoordrag van 'n uitloper (akson) van die senuweesel op die [[
Later is die struktuur van die twee belangrikste oordraerstowwe bepaal. Die stof wat in die senuwee-eindes van die simpatiese stelsel vervaardig word, is veral noradrenalien, 'n stof wat baie ooreenstem met die adrenalien wat in die bynier gevorm word. Deur [[adrenalien]] word die [[simpatiko]] geaktiveer. In toestande waarin die [[simpatiese stelsel]] skielik tot groot aktiwiteit moet oorgaan ([[angs]], skrik, [[woede]]), word groot hoeveelhede adrenalien deur die [[bynier]] afgeskei.
| |||