Onkruid: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Lyn 23:
'n Paar plante soos die [[Luisboom|luisbos]] (''Solanum mauritianum''), mauritiusdoring (''Caesalpinia decapetala'') en in sommige gevalle die inheemse [[Inkbessiebos|inkbessie]] (''Phytolacca octandra'') is lastige onkruide in bosbougebiede omdat hulle in veral kaalgekapte vakke in groot getalle groei. So word toegang tot die gebied belemmer en die latere bewerking van die vakke moeilik of selfs onmoontlik gemaak. Terwyl die denneboompies of ander aangeplante boompies nog klein is, wedywer hierdie onkruide ook met hulle.
Indringerplante is onkruide wat in natuurlike veld gevestig raak en naderhand baie van die- inheemse plantegroei verdring. Daar is talle voorbeelde van sulke onkruide in Suid-Afrika, en veral in die Suidwes-Kaap word groot dele van die bergfynbos deur indringerplante bedreig. In die berge van Suidwes-Kaap is die vernaamste gevaar die [[
Die ''Acacia''-spesies is oorspronklik uit [[Australië]] ingevoer om sandduine te stabiliseer, maar hulle het so goed in die Kaapse klimaat geaard dat hulle vinnig versprei het. Die bekende swarthout (''Acacia melanoxylon'') word reeds geruime tyd as meubelhout in die Suid-Kaap aangeplant, maar het ook na die woude en rivieroewerbosse versprei, waar hulle ʼn bedreiging vir die inheemse plantegroei vorm. Een van die ergste indringerplante is die [[litjieskaktus]] (''Opuntia aurantiaca''), wat reeds groot dele weiveld in die Oos-Kaap ingeneem het en baie moeilik is om uit te roei.
| |||