Piet Joubert: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Lyn 45:
Voor: Genl. Piet J. Joubert, Pres. [[Paul Kruger]], Genl. [[Piet Cronje|Piet A. Cronje]]]]
'''Genl. Petrus Jacobus (Piet) Joubert''' (20 Januarie 1831 - 1900) was naas [[Paul Kruger]] die bekendste openbare figuur in die [[Zuid-Afrikaansche Republiek]] en het as
== Vroeë lewe ==
Lyn 57:
In 1860 is hy tot Wakkerstroom se verteenwoordiger in die [[Transvaalse Volksraad]] verkies. In 1873 het hy voorsitter van die Volksraad geword en tydens pres. [[Thomas François Burgers|T.F. Burgers]] se besoek aan [[Europa]] in 1875-76 het hy as waarnemende staatspresident opgetree. In 1876 het hy as Volksraadslid bedank, maar nadat die Zuid-Afrikaansche Republiek in 1877 deur sir [[Theophilus Shepstone]] geannekseer is, het Joubert weer sterk na vore getree deur hom te beywer vir die herstel van die republiek se onafhanklikheid. In 1878 was hy lid van die tweede Transvaalse deputasie na [[Britse Ryk|Brittanje]], wat vergeefs geprobeer het om die anneksasie herroep te kry.
Op die daaropvolgende volksvergaderings het hy 'n prominente rol gespeel en op die [[Paardekraal-volksvergadering|Paardekraalbyeenkoms]] in Desember 1880 is hy saam met Paul Kruger en [[M.W. Pretorius]] benoem tot die [[Driemanskap]] wat die Transvaalse regering in ere moes herstel. Hy is terselfdertyd as
Die Britse mag is in die veldslae van [[Laingsnekpas|Laingsnek]], [[Ingogo]] en [[Amajuba-distriksmunisipaliteit|Amajuba]] verslaan, wat in groot mate daartoe gelei het dat die Transvaalse onafhanklikheid herstel is, al was dit onder Britse susereiniteit. Van 1882 af het hy ook as Superintendent van Naturellesake opgetree. In hierdie hoedanigheid, en ook as
In April 1885 is hy egter met 'n oorweldigende meerderheid weer tot
Hy het hom vereenselwig met die ideaal van 'n verenigde Suid-Afrika onder 'n eie vlag, terwyl hy hom ook verbind het tot ʼn meer liberale stemregkwalifikasie vir die Uitlanders aan die [[Witwatersrand]]. Sy voorsitterskap van die [[Afrikanerbond (vereniging)|Afrikanerbond]] het sy politieke loopbaan in die Republiek ook benadeel. Die organisasie, wat in die [[Kaapkolonie]] ontstaan het, was minder ongenaakbaar teenoor Brittanje en was ten gunste van groter politieke en veral ekonomiese samewerking tussen die onderskeie gebiede in Suid-Afrika. Hoewel hy die presidentsverkiesing in 1883 verloor het, het hy as
In 1888, 1892/93 en 1898 het hy weer in presidentsverkiesings teen Kruger verloor. Omdat Joubert teen oorlog en bloedvergieting gekant was, het hy altyd gehoop en geglo dat daar nie weer oorlog tussen die ZAR en Brittanje sou uitbreek nie. Die Boeremagte is nooit voldoende bewapen en opgelei nie en Joubert het die oorlog tot op die laaste oomblik probeer vermy deur 'n brief aan koningin [[Victoria van die Verenigde Koninkryk|Victoria]] te skryf.
|