Doebai (emiraat): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 30:
In die 1930's het Doebai se bevolking tot byna 20 000 gestyg, waarvan sowat 'n kwart buitelanders was. Modder het in die 1950's beperkings op Doebai se brikbaarheid as seehawe begin plaas, en die wyle heerser sjeik Rasjid bin Saïd Al Maktoem het besluit om die modder met baggermasjiene uit die vaargeule te verwyder. Dit was 'n ambisieuse en duur projek vir die klein emiraat, maar ná sy voltooiing kon die hawe steeds groter volumes vrag hanteer, en Doebai het sy posisie as beduidende invoerehawe en handelsplek bevestig. 'n Groot persentasie van die handelsgoedere, wat uit alle wêrelddele ingevoer is, is in Doebaihawe gehanteer om vervolgens na ander bestemmings in die Persiese Golfstreek verskeep te word.
 
Toe olie[[ruolie]] in 1966 ontdek is, het sjeik Rasjid die inkomste uit die olie-uitvoer aan die grootskaalse ontwikkeling van Doebai se infrastruktuur bestee. Teen 'n ongekende tempo het nuwe skole, hospitale, paaie en 'n moderne telekommunikasie-netwerk ontstaan. Nuwe hawegeriewe en 'n nuwe terminaal het by Doebai se internasionale lughawe ontstaan. Aanloop- en landingsbane is uitgebrei om alle soorte vliegtuie te kan hanteer. In Jebel Ali het die grootste kunsmatige seehawe ter wêreld ontstaan, saam met 'n vryehandelsone.
 
Visioenêre leierskap, die opbou van 'n moderne infrastruktuur, die skepping van 'n beleggingsvriendelike omgewing, 'n immigrasiebeleid wat die grootskaalse vestiging van kundige buitelanders en ander werkers bevorder het, belastingvryheid op persoonlike en ondernemingsinkomste en lae invoertariewe word as die wenresep vir Doebai se vinnige ontwikkeling aangevoer. Die emiraat het tot die middelpunt van handel vir 'n streek ontwikkel wat vanuit [[Egipte]] in oostelike [[Noord-Afrika]] tot die Indiese subkontinent en vanuit die [[Gemenebes van Onafhanklike State]] in die noorde tot [[Suid-Afrika]] aan die suidpunt van [[Afrika]] strek.