Anna Neethling-Pohl: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
→‎Werk by die SAUK en begin van loopbaan as aktrise: Tikvout dit is aktrise en nie akrise
Etikette: Selfoonbydrae Wysiging op selfoonwerf
Lyn 41:
Sy en haar man word lede van die [[Ossewabrandwag|Ossewa-Brandwag]] (OB), wat hewig gekant is teen die deelname van Suid-Afrika aan die [[Tweede Wêreldoorlog]]. Haar man word bevorder tot generaal in die OB. Tydens die oorlog word staatsamptenare verbied om lid te wees van die OB en hy word dan op [[14 Februarie]] [[1942]] in hegtenis geneem vanweë sy verbintenis met hierdie organisasie. Anna word daarna gedwing om haar pos by ’n Engelse kerkskool te bedank, waarna sy ’n ruk by die Padvervoerraad gaan werk. Haar man word vir maande aangehou sonder verhoor en wanneer die verhoor op [[2 Junie]] [[1942]] begin, is dit slegs die begin van ’n lang uitgerekte hofgeding. Ten spyte daarvan dat daar geen sterk getuienis teen hom was nie, word hy in Maart [[1943]] na die Koffiefontein-interneringskamp gestuur. Die tyd van haar man se gevangeskap is moeilike jare, waarin sy telkens finansiële probleme ondervind. Die Ossewa-Brandwag betaal die premies op haar man se assuransie-polisse en help haar ook soms met ander benodigdhede. Die toneelreise sorg ook vir ’n gereelde inkomste, maar wanneer dit verby is, moet sy met ongereelde private Afrikaans klasse vir anderstaliges die mas probeer opkom. Haar man word na drie jaar in die interneringskamp vrygelaat, maar hulle skei kort daarna in [[1944]].
 
=== Werk by die SAUK en begin van loopbaan as akriseaktrise ===
Vroeg in [[1945]] begin sy in Johannesburg werk vir die [[Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie]] (SAUK), waar sy omroepster is en Afrikaanse programme vervaardig en sy is eindelik vir 21 jaar aan hierdie organisasie verbonde. Haar werkgewer is tegemoetkomend teenoor haar ander belangstellings en laat haar toe om verskeie dramas op te voer, te regisseer en op toneelreise te gaan. Onder andere het sy in hierdie tyd ’n noue werkverhouding met [[André Huguenet]]. In Januarie [[1947]] word sy lid van ’n sub-komitee van die Nasionale Raad vir Volwasse Onderwys, wat die rol van die teater in volwasse onderwys ondersoek. Hulle verslag lei eindelik tot die stigting van die Nasionale Toneelorganisasie (NTO), waarvan sy ’n lid van die eerste raad is.