Armeense volksmoord: Verskil tussen weergawes

Die [[Turkye|Republiek van Turkye]] verwerp die idee dat die gebeure 'n '''[[volksmoord]]''' was en beweer dat die sterftes onder die Armeniërs die gevolg was van inter-etniese geweld, [[Siekte|siektes]] en [[hongersnood]] tydens die chaos van die [[Eerste Wêreldoorlog]]. Die meeste [[Armenië|Armeense]], [[Rusland|Russiese]], [[Westerse wêreld|Westerse]] en 'n toenemende aantal Turkse geleerdes is dit eens dat dit wel 'n volksmoord of 'n veldtog van staatsgesteunde [[etniese suiwering]] en grootskaalse uitwissing was. Sommige [[Weste|Westerse]] bronne wys op die groot aantal sterftes as bewys van 'n sistematiese, georganiseerde plan om Armeniërs uit te wis. Die gebeure is waarskynlik ook die tweede mees bestudeerde geval van 'n volksmoord<ref name="nazi">R. J. Rummel, ''The Holocaust in Comparative and Historical Perspective'', A Journal Social Issues, April 1, 1998 — Vol.3, no.2</ref> en word dikwels met die [[Holocaust|Joodse volksmoord]] tydens die [[Tweede Wêreldoorlog]] vergelyk. Tans erken 29 lande amptelik die Armeense volksmoord.

Volgens bronne was daar in 1914, voor die uitbreek van die [[Eerste Wêreldoorlog]], 'n geskatte twee miljoen Armeniërs in die [[Ottomaanse Ryk]]. Die oorgrote meerderheid Armeniërs het aan die [[Armeense Apostoliese Kerk|Armeense Apostoliese]] geloof behoort met 'n kleiner aantal Armeense [[Rooms-Katolieke Kerk|Katolieke]] en [[Protestantisme|Protestante]]. Die Armeense bevolking in oostelike [[Anatolië]] (ook genoem [[Wes-Armenië]]) was groot en gekonsentreerd, maar daar was ook groot getalle wat in die westelike deel van die Ottomaanse Ryk gewoon het, baie van hulle in die hoofstad, [[Konstantinopel]] (vandag [[Istanboel]]).

Tot laat in die [[19de eeu]] is daar na Armeniërs verwys as ''millet-i sadika'' (lojale volk) deur die Ottomane.<ref>Dadrian, Vahakn N. ''The History of the Armenian Genocide: Ethnic Conflict from the Balkans to Anatolia to the Caucasus''. Oxford: Berghahn Books, 1995 p. 192 ISBN 1-5718-1666-6</ref> Armeniërs, [[Grieke]] en ander [[Christene]], asook [[Jode]] en ander minderheidsgroepe is aan ander wette onderwerp en het minder wetlike regte gehad as die [[Moslem]]-bevolking. Daar is talle beperkinge op hul regte in die ryk geplaas: Armeniërs is verbied om by die [[weermag]] aan te sluit, hul getuienis teen nie-Armeense Moslems in Islamitiese howe is as ongeldig beskou en hulle is nie toegelaat om hulle te [[Wapen|bewapen]] nie.