Rudolf Kempe: Verskil tussen weergawes

Hy was uitgenooi om [[Georg Solti]] as hoofdirigent van die Beiere Staatsopera in [[München]] op te volg van 1952 tot 1954, en was deur die Oos-Duitse owerheid toegelaat om so te doen sonder dat hy sy bande met Dresden moes breek.<ref> name=TheGramophone</ref> In 1953 het Kempe met die München geselskap by die [[Royal Opera House]] in [[Londen]] verskyn waar die Algemene Administrateur, [[David Webster (operabestuurder)|Sir David Webster]], vinnig besluit het dat Kempe die ideale Musikale Direkteur vir Covent Garden sou wees. Kempe het egter die aanstelling afgewys, en het ook nie die hoof-pos by enige operahuis aangeneem nadat hy München in 1954 verlaat het nie. Hy het nietemin dikwels by Covent Garden gedirigeer en was aldaar uiters gewild,<ref> name=TheGramophone</ref> en het sulke werke soos onder andere ''[[Salome (opera)|Salome]],'' ''[[Elektra (opera)|Elektra]],'' ''Der Rosenkavalier'', ''[[Der Ring des Nibelungen]]'', ''[[Un Ballo in Maschera]]'' en ''[[Madama Butterfly]]'' gelei, ten opsigte waarvan die kritikus Andrew Porter Kempe se opera leiding gunsig vergelyk het met die van [[Arturo Toscanini]] en [[Victor de Sabata]].<ref>{{cite book | last=Haltrecht | first=Montague | title=The Quiet Showman |pages=186, 189 | location=London | publisher=Collins | year=1975 | isbn=0-00-211163-2}}</ref> As gas-dirigeer het Kempe dikwels München herbesoek waar hy meestela werke uit die Italiaanse repertoire gelei het.