Outonome Gewes Tibet: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 8:
Die gebied is die tuiste van die [[Tibettane]], 'n [[Sino-Tibettaanse tale|Sino-Tibettaanse volk]]. Die Tibettane vorm met 90% die grootste [[etniese groep]] van die strek, gevolg deur [[Han-Chinese]] met 8%. Die [[Tibettaanse Boeddhisme]] is die belangrikste godsdiens van Tibet met die Dalai Lama, tans [[Tenzin Gyatso]], as opperhoof en spirituele leier.
 
Tibet was eens 'n onafhanklike koninkryk, maar het tydens die Koue Oorlog in die 1950's 'n speelbal van buitelandse moondhede geword nadat dit in 195 deur Chinese troepe beset is. In 1959 is Tibet deur die Volksrepubliek China geannekseer - na bewering om dit van «Britse en Amerikaanse imperialisme» te bevry. Eers in latere Chinese publikasies word die anneksasie van Tibet as 'n bevryding van 'n godsdienstige, politieke en ekonomiese stelsel beskryf waarin «feodale strukture» en «lyfeienskap» sentraal gestaan het. Hierdie opvatting word nie deur westerse deskundiges gedeel nie. Tussen 1951 en 1959, toe die Chinese owerheid reeds beslissende politieke invloed in Tibet uitgeoefen het en maklik teen beweerde lyfeienskap sou kon opgetree het, is die hoekstene van die tradisionele Tibettaanse samelewing nie aangetas nie. In onlangse publikasies is daar sprake van «agterlikheid» en 'n «gebrek aan modernisering» in Tibet voor 1959.
 
Aansluitend het die Tibettaanse regering in ballingskap saam met Tenzin Gyatso in die [[Indië|Noord-Indiese]] stad [[Dharamsala]] net wes van Tibet gevestig. Sedertdien is Tenzin Gyatso saam met Tibettaanse onafhanklikheidsaktiviste [[Persona non grata|permanent verban]] uit China en die gebruik van die Tibettaanse vlag streng verbode. Tibettaanse monnike en nonne beweer dat hul godsdiensbeoefening en kultuur bedreig word. Daar word beraam dat 150 monnike, nonne en ander burgers hul protes deur selfverbranding aangeteken het - en elke keer skerp reaksies van die owerheid se kant uitgelok het wat die selfmoorde as 'n uitdrukking van religieuse fanatisme beskou. Boeddhistiese leiers in ballingskap betreur die situasie en beklemtoon die noodsaaklikheid van 'n vreedsame dialoog.