Loftus Marais: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Added a publication.
Lyn 36:
 
== Skryfwerk ==
Reeds op laerskool begin hy met skryf. Sy verse word later onder andere gepubliseer in ''Tydskrif vir Letterkunde'' en ''Ons Klyntji'' en word ook opgeneem in die versamelbundels “''Nuwe stemme 3''”, “''My ousie is ’n blom''” en “''Groot verseboek''”. Sy selfstandige debuut is met<ref>Hambidge, Joan Woorde wat weeg: http://joanhambidge.blogspot.co.za/2013/04/loftus-marais-staan-in-die-algemeen.html</ref> “''Staan in die algemeen nader aan vensters''”.<ref>Malan, Lucas “Beeld” 8 Desember 2008</ref> Die gedigte behandel diverse onderwerpe, wat in ’n eietydse idioom en met eietydse taalgebruik in verskeie digvorme bewoord word.<ref>Van der Merwe, Kirby “Boeke Insig” No. 6, Somer 2009</ref> Die titel suggereer reeds ’n waarneming van die buitewêreld deur die vensters, waardeur die digter hom oopstel vir diverse buite-invloede en waarnemings. Hierdie waarnemings word ook geraam, of verfraai deur die gordyne of hortjies, terwyl die venster self ’n kamer of ruimte veronderstel. Aparte leefruimtes word dan poëties verwoord, naamlik die studentedorp, die voorstad, die stad en die landelike omgewing, met die alomteenwoordigheid van kuns die bindende faktor. Daar is egter ’n rebellie teen die tradisionele idee van kuns en ’n voorkeur vir die “onpoëtiese” temas (graffiti, ’n tuindwerg, kragopwekkers) waarmee die verwagting dat die digkuns met “mooi” onderwerpe handel gefnuik word. In 2009 word die Eugène Marais-prys, die UJ-prys vir debuutwerk, die Ingrid Jonker-prys en die Protea-prys aan “''Staan in die algemeen nader aan vensters''” toegeken en hierdie bundel is in dieselfde jaar ook op die kortlys vir die [[W.A. Hofmeyr-prys]]. In 2010 ontvang hy die Suid-Afrikaanse Letterkundetoekenning vir Afrikaanse poësie vir hierdie bundel.
 
Hy volg dit op met<ref>Cochrane, Neil “Rapport” 7 Oktober 2012</ref> “''Kry my by die gewone plek aguur''”, wat gedigte oor Kaapstad bevat.<ref>Slippers, Bibi “Beeld” 27 Augustus 2012</ref> Die titel verwys veral na die tydsbeheptheid van die stad, met die agt se vorm wat ook oneindigheid aandui as jy dit op die sy laat staan, soos op die voorblad.<ref>Van Heerden, Neil “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 50 no. 1 Herfs 2013</ref> Hierdie oneindigheid suggereer die onkenbaarheid van die stad, wat in die titel terselfdertyd gekontrasteer word met die “gewone”, wat die alledaagse suggereer. Die digter demonstreer dan onder andere die spanning tussen die kloof oor die normale lofliedere oor die Kaap en die dikwels dekadente werklikheid met die karakter van die fopdosser Fabulisha de la Queillerie. Met hierdie figuur word gevestigde opvattings uitgedaag, veral aangaande identiteit en die geskiedenis.<ref>Hambidge, Joan “Rapport” 12 Junie 2005</ref>So word selfs die doodgewone vreemd gemaak en word konvensionele raamwerke van beskrywing opgehef.<ref>Visagie, Andries “Beeld” 20 Junie 2005</ref> Met Kaapstad as basis word die menslikheid in sy vele fasette verken, insluitende die politiek, die aard van die maatskaplike kompleksiteite en die digter se eie aandadigheid daaraan. Die struktuur van die bundel is sodanig dat die leser op ’n begeleide dagtoer deur die stad geneem word, vanaf die oggend, deur die middag tot met die nag. “''Twaalfuurkanon''” tipeer die stad se kern as een van geweld en regdeur die bundel lewer die digter subtiel kommentaar op maatskaplike en politieke kwessies, waardeur hy sy tematiek verruim. Hierdie bundel is in 2013 op die kortlys vir die toekenning van die ATKV-poësieprys. Saam met [[Heilna du Plooy]] stel Marais die versamelbundel<ref>Crous, Marius “Beeld” 15 Julie 2013</ref> “''Nuwe stemme 5''”<ref>Lourens, Amanda “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 51 no. 2, Vierde reeks Lente 2014</ref> saam uit die werk van voorheen ongebundelde digters.