Bertrand Russell: Verskil tussen weergawes

Gedurende hierdie jare het Russel se tweede huwelik toenemend onder druk verkeer, deels as gevolg van oorwerk en deels as gevolg van Dora se misplaaste liberale en progressief geïnspireerde keuse om twee buite-egtelike kinders met ‘n ander man te hê, en daarop aan te dring om die buite-egtelike kinders saam met hulle bestaande kinders groot te maak. In 1932 het Russel haar vir ‘n ander vrou gelos. Die volgende drie jaar van sy lewe was gedomineer deur egskeidingsgedinge met Dora, welke egskeiding eers in 1935 toegestaan is. Die volgende jaar is hy met sy derde vrou getroud (Patricia Spence). Hulle het in 1937 ‘n seun genaamd Conrad gehad. Hy het op die relatief gevorderde ouderdom van 66 jaar na akademiese filosofie teruggekeer en ‘n [[lektor|lektorpos]] by die Universiteit van Chicago bekom. Russel het vanaf 1938 tot 1944 in die Verenigde State gewoon waar hy by Chicago en die Universiteit van Kalifornië klas gegee het. Hy is verbied om ‘n pos by die City College of New York te neem as gevolg van sy misplaaste en omstrede oogpunte op seks en die huwelik. Hy was in ‘n haglike finansiële posisie, maar het ‘n onderwyspos bekom en by die Barnes Stigting in Philadelphia klas gegee op die geskiedenis van filosofie, alhoewel daar gou tweestryd tussen hom en die stigter, Albert C. Barnes, was. Russel was gevolglik sy werk kwyt. Russel was egter in staat daartoe om die lesings wat hy by die stigting gelewer het om te sit in ‘n boek genaamd ‘n Geskiedenis van Westerse Filosofie (1945) wat ‘n topverkoper sou word en vir baie jare sy hoofbron van inkomste sou wees.

In 1944 het Russell na Trinity College teruggekeer, waar hy lesings gegee het op die idees wat sy laaste groot bydrae tot filosofie sou wees, te wete, ‘Menslike Kennis: Sy Omvang en Beperkinge’ (1948). Hy en sy derde vrou se paaie het in 1949 geskei. Gedurende hierdie tydperk het Russel op merkwaardige wyse guns by die owerhede gewen, en vele amptelike eerbewyse ontvang, insluitende die Orde van Verdienstelikheid in 1949. In 1950 het hy die [[Nobelprys vir Literatuur]] gewen. Hy het vir ‘n wyle beide filosofie en politiek eenkant toe geskuif, en hom daarop toegespits om kortverhale te skryf. Ten spyte van sy uitstekende prosastyl het Russel nie oor die talent beskik om goeie fiksie te skryf nie, en sy kortverhale was oor die algemeen begroet met ‘n verwarde en verleë stilte. Russel is in 1952 met sy vierde vrou, Edith Finch, getroud.

 

== Verwysings ==