Katalonië: Verskil tussen weergawes

Die toekomstige politieke status van Katalonië sal moontlik deur die snelgroeiende Katalaanse onafhanklikheidsbeweging bepaal word.<ref>[https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2016/09/20/catalonia-dreams-of-a-european-future-as-other-nations-try-to-turn-back-the-clock/?noredirect=on&utm_term=.8e00005cc91a ''The Washington Post, 20 September 2016: Catalonia sees itself as the nation-state of the future. Besoek op 8 Julie 2018'']</ref> Die Spaanse bewind se optrede teen die beweging en die inhegtenisneming van Katalaanse regeringslede is onder meer deur die gewese president van [[Brasilië]], [[Dilma Rousseff|Dilma Roussef]], openlik gekritiseer. Roussef het Katalonië se reg op selfbestemming beklemtoon.<ref>[https://www.elnacional.cat/es/politica/dilma-rousseff-brasil-catalunya_212823_102.html ''El Nacional, Barcelona: 15 November 2017: Rousseff defiende "la autodeterminación" y condena el encarcelamiento del Govern. Besoek op 8 November 2018'']</ref>

 

 

Die Kastiliaanse samelewing het sterk gekontrasteer met die Katalaanse model. Die Spaans-Kastiliaanse staat is deur 'n magshiërargie gekenmerk wat uit koning, adel, klerus en boere bestaan het. Die laasgenoemdes was gevange in 'n stelsel van afhanklikheid en uitbuiting waarin gedwonge boerdery sentraal gestaan het. Ook ná die ontdekking van Amerika deur Spaanse seevaarders het die Spaaanse ekonomie nie danksy handel en tegnologiese vernuwing gefloreer nie, maar eerder het Spaanse elites hulle beperk tot die genadelose uitplundering van Indiaanse ryke in Setraal- en Suid-Amerika, waaronder dié van [[Asteke]] en [[Inka]]s. Die oorgrote meerderheid van die bevolking is tot in die moderne tydperk deur 'n baie klein heersende elite, wat hul selektiewe en partikuliere belange bevorder het, van die politieke besluitnemingsproses uitgesluit.