Sterrekunde: Verskil tussen weergawes

 

Infrarooi-sterrekunde word gebruik om die temperature van hemelliggame te bepaal. X- en gammastrale, wat inligting verskaf oor die enorme hoeveelhede energie wat in die heelal vrykom, word deur instrumente in satelliete opgevang, omdat die meeste van die uiters kort golwe nie deur die aarde se [[Aarde se atmosfeer|atmosfeer]] kan dring nie. Vanweë lugbesoedeling word dit al hoe moeiliker om sterrekundige waarnemings van die aarde af te doen. Om hierdie rede word sterrewagte deesdae op afgeleë plekke opgerig. Ruimteteleskope kan egter baie meer inligting inwin.

 

== Vertakkings ==

 

Dit kan aanleiding gee tot die volgende "oerontploffing" en die hele siklus word oor 'n tydperk van triljoene jare herhaal. In [[1948]] het Hoyle, Bondi en Gold met die bestendigetoestandhipotese vorendag gekom. Volgens hierdie model word die yler wordende, uitdyende heelal gedurig aangevul deur nuwe materie wat geskep word. In [[1965]] het hierdie teorie 'n knou gekry nadat swartstraling met 'n temperatuur van 3 K in die ruimte ontdek is. George Gamow en andere het in die veertigerjare verklaar dat indien 'n [[oerontploffing]] plaasgevind het, daar nog laetemperatuuroorblyfsels van die energie-uitstraling te vinde moet wees. Die ontdekking van swartstraling het hul teorie versterk.

 

[[Lêer:Ant_Nebula.jpg|duimnael|regs|250px|Die [[Mz 3|Mier-newel]], 'n voorbeeld van die uitstorting van gas deur 'n sterwende ster (in die middel). Dit laat simmetriese patrone ontstaan wat anders lyk as die chaotiese patrone wat van ’n gewone ontploffing verwag sou word.]]

 

== Eksterne skakels ==

* Wêreldspektrum, 1982, ISBN 0908409672, volume 26, bl. 183 - 193