In 1966 en 1968 het Agamben na hy sy doktoraal voltooi het inaan 'n reeks seminare aangebiedwat deur Heidegger aangebied was (1889–1976) deelgeneem. Die seminare het in Le Thor in [[Frankryk]] plaasgevind het en gaanhet oor [[Georg Wilhelm Friedrich Hegel]] en [[Herakleitos]] gehandel. Die invloed van Heidegger deursuuris regdeur die hele ''oeuvre'' van Agamben te bespeur. Hierdie invloed kan duidelik herken word in 'n aantal van sy boeke. So byvoorbeeld is ''Stanza'' (1977) in memoriam aan Heidegger opgedra, ''Idea della prosa'' (1985) beskryf die verworwe insigte en ervarings tydens die seminare, en is ''L'ombre de l'amour: le concept die l'amour chez Heidegger'' (2003) is naamlik die uitwerk van 'n (verborge) aspek in Heidegger se filosofie.
Agamben het ook langtermynnavorsing gedoen oor die Duits-Joodse Walter Benjamin (1892–1940) en het die Italiaanse uitgawe van sy volledige werk (1978) vir Einaudi Uitgewers versorg. Agamben se werk is deels 'n voortsetting of uitbreiding van Benjamin se voorstelle. ''Homo sacer'' is, byvoorbeeld, 'n uiteensetting van Benjamin se voorstel van '''n Kritiese Oorweging van Geweld'' (1921), naamlik dat dit die moeite werd sou wees om die oorsprong van die dogma van die heiligheid van die [[lewe]] na te spoor. In ''Etat D'Exception'' is die kernpunt dat 'die uitsonderingtoestand die reël geword het', wat uit die essayversamelingː ''Maar 'n storm waai uit die paradys: filosofiese opstelle oor taal en geskiedenis'', kom.
Met die keuse van hierdie leermeesters naamlik, 'n [[Jood]]se uitgeworpene en 'n [[Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty| nasionaalsosialistiese]] [[rektor]], is daar spanning in Agamben se werk geskep. MeerLaasgenoemde nogis soveel te meer rugbaar omdat 'neen van sy belangrike filosofiese saaksake 'n interpretasie van die gebeure van [[Auschwitz]] aanraakaangeraak het. Die vraag ontstaan of 'n Heideggeriese filosoof oor die [[Sjoa]] kan skryf sonder omstredenheid. Mesnard het sy kritiek uitgespreek op Agamen se politieke filosofie in sy boek ''Giorgio Agamben à l'épreuve d'Auschwitz'' (2001). Hierdie boek is 'n antwoord op Agamen se ''Quel che resta di Auschwitz: L 'archivio e il testimone'' (1999). Ander filosowe wat 'n belangrike plek in Agamens se oeuvre inneem, is [[Carl Schmitt]], [[Michel Foucault]], [[Hannah Arendt]], [[Aristoteles]], en Hegel.
