Uniewording: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Inligting bygewerk |
Sobaka (besprekings | bydraes) k →Die Selborne-memorandum: Skakel |
||
Lyn 41:
In 'n sterk verenigde staat sou die Afrikaners beter daartoe in staat wees om hul identiteit te handhaaf. Die bewindhebbers in [[Brittanje]] het verantwoordelike bestuur aan Transvaal en die Oranjerivierkolonie verleen juis in die hoop dat die vereniging van die Brits-Suid-Afrikaanse gebiede daardeur bespoedig sou word. Volgens hulle sou 'n verenigde Suid-Afrika ʼn versterking van die imperiale bande beteken en 'n grater mate van lojaliteit verseker ingeval Brittanje in 'n Europese oorlog betrokke raak.
Die imperiale siening is onderskryf deur dr. [[Leander Starr Jameson|L.S. Jameson]], wat van [[1904]] tot [[1908]] die premier van die Kaapkolonie was. In [[November]] [[1906]] het hy hom deur [[Lionel Curtis]] laat oorreed om by lord Selborne (Milner se opvolger) aan te beveel dat die politieke situasie in Suid-Afrika hersien word met die oog op moontlike eenwording. Curtis was ʼn lid van Milner se "Kindergarten", wat belangrike openbare paste in Transvaal beklee het. In Oktober 1906 het hy uit sy pos bedank en 'n reis deur al 4 die kolonies onderneem, waarna hy ʼn konsepmemorandum oor eenwording opgestel het.
Curtis se memorandum is met etlike wysigings in Januarie [[1907]] onder die naam van lord Selborne gepubliseer met die titel ''A review of'' ''the present mutual relations of the'' ''British South African colonies.'' Die memorandum is aan die regerings van die kolonies, insluitende aan Suid-Rhodesië, gestuur. Selborne wou nie die indruk wek dat unifikasie van Britse kant op Suid-Afrika afgedwing word nie en het die klem geplaas op die voordele wat dit vir [[Suid-Afrika]] sou inhou.
| |||