Verkrampte en verligte: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
+ samevatting uit "Die verkrampte aanslag" (1970)
No edit summary
Lyn 7:
De Klerk se broer, oudpres. [[F.W. de Klerk]], het "verligte" politiek tot by sy logiese uiteinde gevoer met die afskaffing van die mees striemende apartheidswette, die ontperking van verbode organisasies en die begin van onderhandelinge wat tot die koms van die demokrasie in Suid-Afrika gelei het.
 
J.H.P. Serfontein bou in sy boek ''Die verkrampte aanslag'' (1970) De Klerk se begrippe verder uit. Diegene binne die [[Nasionale Party]], wat gekant was teen afsonderlike ontwikkeling (en 'n "baasskap"-rassebeleid aangehang het), gekant was teen 'n Suid-Afrikanisme met noue samewerking met die Engelssprekende, maar ook anderskleurige en anderstalige landgenote (en daarteenoor etnosentries Afrikaneridenteitsbewus en isolasionisties is) word deur die skrywer (asook die destydse Nasionale Pers-koerante) beskou as ''verkramp''. Hierdie samewerking en inisiatief is nodig om die probleme daarbuite die hoof te bied.<ref>Serfontein, J.H.P. 1970. ''Die verkrampte aanslag''. Kaapstad: Human & Rousseau, p. 15</ref>
 
Die sogenaamde verkrampte [[Albert Hertzog|Hertzog]]-groepie, wat verskeie frontorganisasies gestig het om, volgens Serfontein, van binne die N.P.-Party die mag en beeld van Eerste Minister [[John Vorster]] te ondermyn en self die party te beïnvloed, sou later gedwing word om van die N.P. weg te skeur om die [[Herstigte Nasionale Party]] te vorm.