Carl Jung: Verskil tussen weergawes

Jung word saam met Freud en [[Alfred Adler]] as die grondleggers van die dieptesielkunde beskou. By dieptesielkunde word die belangrikheid van ’n mens se onbewuste “sielslewe” beklemtoon. Dié sielslewe speel nie net ’n belangrike rol by die ontstaan van [[geestesteuring]]s nie, maar is ook van waarde om die gedrag en belewenisse van gesonde mense te verstaan.

 

 

 

== Die onbewuste ==

 

== Argetipes ==

 

In die argetipe van die vader word alle aspekte van die gevoelsverhouding tot die vader uitgedruk: die vader as God, as tiran, as streng maar regverdig, as genadig en as goeie versorger. Die argetipe van die moeder omvat beelde van die moeder as die universele moeder, moedergodin, vrugbaarheidsimbool, toegewyde, liefdevolle versorger, maar ook byvoorbeeld as egoïstiese moeder wat nie van haar kinders wil afsien nie, die kwaai stiefma of die dreigende moeder. Die moeder wat nie van haar kinders wil afsien nie, word in drome dikwels as ’n inkvis of as ’n spinnekop uitgebeeld; die stiefmoeder word dikwels in sprokies uitgebeeld, terwyl die dreigende moeder in kinderverhale as die wolf of heks uitgebeeld word (in die Oosterse godsdienste as die moedergodin wat kinderoffers vra).

In die onbewuste gevoelslewe van die vrou vorm die beeld van die ideale man, die [[Argetipe|Animus]], onder meer as held, beskermer, minnaar en as versorgingsobjek, ook ’n argetipe. Hierteenoor is daar die argetipe van die [[Argetipe|Anima]], die onbewuste beeld van die ideale vrou soos dit in die onbewuste van die man aangetref word: as minnares en verleidster, versorger en moeder, sportiewe kameraad en kind-vrou. Dan is daar ook die argetipe van die Goddelike Kind, die onbewuste beeld van die kind as nuwe lewe, geluk, en een wat heil bring, teer en deur gevare omring, maar tog lewenskragtig en tot iets groter as sy ouers bestem; miskien ’n profeet wat die mens tot selfverwesenliking sal lei.

 

 

Net soos Freud het Jung drome ook as die beste manier beskou om tot die onbewuste deur te dring (die "koninklike weg" na die onbewuste). Ander uitdrukkingsmetodes soos tekeninge, musiek en dans kan ook as uitings van probleme in die onbewuste gevoelswêreld beskou word. Volgens Jung hoef ’n droom nie net op grond van die vrye assosiasies van die dromer vertolk te word nie, maar kan die toehoorder, byvoorbeeld die psigoterapeut, se assosiasie ook help om die droom te vertolk. Die psigoterapeut kan op grond van sy kennis vasstel of ’n bepaalde droombeeld net ’n uitbeelding van die dromer se persoonlike probleme is, en of dit op ou kultuuruitinge gegrond is, en dus van kollektiewe aard is. Jung was ook van mening dat die karakters in ’n droom nie noodwendig betrekking hoef te hê op persone wat ’n rol in die dromer se lewe speel nie, maar ook sy eie persoonlikheid kan weerspieël. ’n Droom moet dus nie net objektief ontleed word nie, maar ook subjektief, met die betrokke persoon in gedagte.

 

== Persoonlikheidstipes ==

 

== Mandala ==

 

== Invloed ==

In teenstelling met Freud, die grondlegger van die [[psigoanalise]], en in ’n mindere mate Adler, die grondlegger van die individuele sielkunde, het Jung se analitiese sielkunde nie baie aanhang geniet nie. Een van die redes is moontlik dat sy geskrifte moeilik verstaanbaar en diepsinnig is, en dat baie mense nie die geduld of agtergrond het om dit te begryp nie. Die godsdienstige en mistieke aard van baie van Jung se geskrifte het ook probleme meegebring. Die feit dat hy ’n tyd lank nie afkerig was van Hitler se Nasionaal-Sosialisme nie, het baie mense ook ontstel. Sy menings word egter steeds verkondig, veral by die Jung-instituut in [[Zürich]], wat in 1948 gestig is en waar terapeutiese metodes volgens sy idees toegepas word. Organisasies wat analitiese sielkundemetodes bestudeer en toepas, bestaan in verskeie lande.

 

== Bronnelys ==

 

{{Normdata}}