Aldous Huxley: Verskil tussen weergawes

'''Aldous Huxley''' (26 Julie 1894 – 22 November 1963) was 'n Engelse skrywer wat hoofsaaklik romans en essays geskryf het, en wat in veral die twintiger- en dertigerjare baie invloed gehad het. Hy het ongeveer 50 boeke geskryf, waarvan ''Crome Yellow'', ''Point Counter Point'' en ''[[Brave New World]]'' die bekendste was.

Aldous Leonard Huxley kom uit 'n beroemde familie. Sy oupa [[Thomas Henry Huxley | T.H. Huxley]] was 'n vooraanstaande [[Darwinisme|Darwinis]], en sy broer, Julian Huxley, het as bioloog uitgeblink. Aldous Huxley is op 26 Julie 1894 in Godalming, [[Surrey]], gebore, was in Eton op skool en het aan [[Oxford]] studeer. Sy eerste digbundel het in 1916 verskyn. Tot met sy dood in 1963 het hy meer as 50 boeke gepubliseer: romans, digbundels, kortverhaalbundels, essays, biografieë en toneelstukke.

In 1921 het Huxley se eerste roman, ''Crome Yellow,'' verskyn. Dié werk het hom baie gewild onder die jonger geslag van die twintigerjare gemaak. Dit is sy lugtigste boek; dit beskryf die gebeurtenisse en gesprekke tydens 'n geselligheid. Huxley sit sy eie idees deur die romanfiguur se gesprekke uiteen. Die hooffiguur is 'n skeptiese jong man wat moeite ondervind om seks en romantiese liefde bymekaar te bring. Soortgelyke hooffigure kom dikwels in Huxley se werke voor, soos byvoorbeeld in sy tweede roman, ''Antic Hay'' (1923). Dié boek is ietwat ernstiger as die vorige een – met sommige komiese dele wat uit pas met die res van die boek is. Wat karakteruitbeelding betref, is dit egter miskien Huxley se beste werk. Hy beskryf dikwels bestaande persone, en 'n aantal van Huxley se kunstenaarsvriende kan in hierdie beskrywings herken word. ''Those Barren Leaves'' (1925) bestaan weer eens hoofsaaklik uit gesprekke wat tydens 'n geselligheid gevoer word. Hierin beskryf Huxley seks ook as 'n noodsaaklike kwaad en kies die hoofkarakter uiteindelik 'n asketiese lewe: hy gaan op 'n berg mediteer. Huxley het dié rigting self later in sy lewe ingeslaan. Dit is egter voorafgegaan deur ʼn’n periode waarin hy met die skrywer [[D.H. Lawrence]] bevriend was. Lawrence het geglo dat die mens volgens sy instinkte moet handel, 'n siening wat 'n tyd lank deur Huxley onderskryf is. Uit dié periode dateer ''Point Counter Point'' (1928) waarin Lawrence duidelik in die karakter van Mark Rampion herken kan word. Dié roman is somberder as die vorige en taamlik baie geweld kom daarin voor. Wat skryftegniek betref, is dit Huxley se mees ambisieuse boek. Hy pas hierin 'n metode toe wat aan die musiek ontleen is: soos wat daar in musiek verskillende melodieë tegelykertyd voortgebring kan word wat nogtans as 'n klankeenheid waargeneem word, word die lewens van verskillende karakters tegelykertyd gevolg en word daar plotseling van die een karakter na die ander oorgeskakel. Huxley het nie net aan die musiek nie, maar ook aan ander skrywers (soos [[Marcel Proust|Proust]] en [[André Gide|Gide]]) bepaalde tegnieke ontleen, waardeur hy oorspronkliker voorgekom het as wat hy in werklikheid was. In sy daaropvolgende romans het hy weer die patroon van die "novels of ideas" gevolg waarin die gesprek oorheers. In sy verhale is daar dikwels 'n beter ewewig tussen handeling en gesprek.

* ''[[Wêreldspektrum]]'', Vol. 11, 137, ISBN 0 908409 52 4