Wysiging soos op 10:41, 30 Junie 2019 wysig Sobaka (besprekings \| bydraes) 33 291 edits k →‎Boere: Skakel ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 05:24, 20 September 2019 wysig maak ongedaan Holder (besprekings \| bydraes) 1 221 edits k corr using AWB Nuwer wysiging →
Lyn 19: Die voortbestaan van die volk het inderdaad die Boere-afgevaardigdes by Vereeniging in hul diepste wese aangegryp. Hul taal, hoe belangrik ook al, was maar ’n klein onderdeel van die reusagtige probleem wat hom in die ure van beslissing onontwykbaar opgedring het. Hoe kon die volk wat met soveel heldemoed so bitter swaar gestry, gely en geoffer het, gered word? Deur voort te veg totdat daar miskien geen volk meer oor is nie, of die wapen neer te lê en die bitter smaak van nederlaag, die demoralisering, die verlies van onafhanklikheid en politieke magteloosheid te aanvaar? Dit was in die opweeg van hierdie geweldige alternatiewe dat die taalkwessie vir die eerste keer op [[16 Mei ]] 1902 in [[Kestell]] en Van Velden se notule van die konferensie vermeld word. Genl. [[Louis Botha]] was aan die woord. Hy het gepleit dat die hopeloos geworde stryd gewonne gegee moes word voordat die reeds so diep beproefde volk totaal geruïneer was. Laat hulle, terwyl die geleentheid nog daar is, die beste moontlike voorwaardes beding. "''Indien wij onze onafhankelijkheid niet kunnen behouden, laten wij dan trachten Verantwoordelijk Bestuur te krijgen … Laten wij ook trachten om de rechten van de Hollandsche taal, onze taal, te behouden. Gij weet, hoe lang het genomen heeft, voordat men in de Kaapkolonie de rechten dier taal eenigszins erkend kreeg. Zullen wij niet trachten, die rechten vastgesteld te krijgen, nu wij de kans ertoe hebben?''"

Verdrag van Vereeniging: Verskil tussen weergawes