G.A. Watermeyer: Verskil tussen weergawes

As gevolg van sy siekte en oorlogviktimisasie sukkel hy om ’n vaste betrekking te behou en is hy by tye van sy vrou afhanklik as broodwinner. Hy verloor byvoorbeeld sy betrekking by die Rand Club wanneer sy opvattinge oor die [[Tweede Wêreldoorlog]] bots met die destydse beleid van [[Jan Smuts]] se regering en is hierna vir ten minste twee weke werkloos. As boekhouer werk hy tot 1948 by ’n [[Engelse]] vervoerfirma. Na die verskyning van “''Sekel en simbaal''” in 1948 studeer Watermeyer met die steun van vriende en organisasies soos die Reddingsdaadbond en Helpmekaarfonds van 1949 af voltyds aan ’n B.A.-graad aan die Universiteitskollege van die [[Oranje-Vrystaat]]. In 1949 kry hy die Kanseliersmedalje vir tweetaligheid van die [[Universiteit van Suid-Afrika]]. Nadat hy die B.A.-graad verwerf het, keer hy terug na Johannesburg. Die gesin huur ’n woonstel, maar kan slegs een bekostig wat só klein is dat dit slegs plek het vir sy vrou en seun, sodat hy by ander mense in ’n solderkamer moet slaap. Hy werk eers as dosent by ’n korrespondensiekollege en later as vertaler by die [[Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie]].

 

 

== Skryfwerk ==