Barry Hertzog: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Holder (besprekings | bydraes)
k corr using AWB
Holder (besprekings | bydraes)
k corr using AWB
Lyn 152:
Reeds in [[1936]] het Hertzog verklaar dat die Unie neutraal sou bly in geval van ʼn Europese oorlog waarby Brittanje betrokke is. Tydens die [[Sudeten-krisis]] in 1938 het die Suid-Afrikaanse parlement Hertzog se neutraliteitsbeleid goedgekeur. In April 1939 het Hertzog weereens verklaar dat die Unie aan 'n oorlog sou deelneem slegs indien sy eie belange bedreig word. Volgens hom was die Unie, in ooreenstemming met sy soewereine status, nie gebonde deur Brittanje se waarborg van hulp aan [[Pole]] in geval van ʼn [[Duits]]<nowiki/>e inval nie.
 
In die laaste paar maande voor die oorlog het die Britsgesinde pers in toenemende mate daarop aangedring dat die Unie Brittanje daadwerklik bystaan in geval van 'n Europese konflik. Toe [[Groot-Brittanje|Brittanje]] en [[Frankryk]] op 3 September 1939 teen Duitsland oorlog verklaar, was die toestand in Suid-Afrika dus reeds gespanne. ʼn Spesiale sitting van die Parlement was aan die gang ten einde die lewe van die Senaat te verleng . Die vorige dag het Smuts dit prontuit gestel dat hy nie ten gunste van 'n neutraliteitsbeleid was nie. Op die dag van die oorlogsverklaring het die kabinet byeengekom om 'n beslissing te neem.
 
Dit was duidelik dat die VP verdeeld was en daar is besluit om die saak op die volgende dag, 4 September, aan die Parlement voor te lê. In die Parlement het Hertzog verklaar dat Suid-Afrika se belange nie deur die oorlog teen Duitsland bedreig word nie en dat dit 'n verloëning van die land se konstitusionele status sou wees om hom outomaties by Brittanje te skaar. In sy toespraak het Hertzog die taktiese fout begaan om Duitse optrede rakende die [[Vrede van Versailles]] goed te keur.