Helen Keller: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Holder (besprekings | bydraes) k corr using AWB |
Holder (besprekings | bydraes) k corr using AWB |
||
Lyn 55:
Sy het geen tafelmaniere gehad nie en het haar ouers soms tydens haar woedebuie aangerand - totdat haar moeder gelees het van 'n doofstomblinde meisie, Laura Bridgeman, 'n leerling van die Perkins-instituut in Boston, wat geleer het om met ander kontak te maak. Helen se vader is aangeraai om Helen na dr. [[Alexander Graham Bell|Alexander Graham Bel]]<nowiki/>l, die uitvinder van die telefoon, te neem.
Dr. Bell het hom in die stadium juis op die onderrig van dowes toegespits en hy het die Kellers na die [[Perkins-instituut]] verwys. Die hoof van die instituut, [[Michael Anagnos]], het aanbeveel dat een van sy studente wat pas haar opleiding voltooi het, [[Anne Sullivan]], aangestel word om Helen te onderrig
Sy is in 1880 op 14-jarige ouderdom in die Perkins-instituut opgeneem, blind as gevolg van chroniese bindvliesontsteking. Na 2 operasies het sy haar sig herwin, maar sy het gedurig probleme met haar oë gehad en later weer heeltemal blind geword. Sy was nie net baie jonk toe sy die uitdaging aanvaar het nie, maar sy was nog heeltemal onervare en moes met beperkte kennis haar eie metodes toe pas, Helen was 6 jaar oud toe Anne Sullivan in 1887 in [[Tuscumbia]] aangekom het om met haar opvoedingstaak te begin. Sy het daarop aangedring dat sy vir ʼn rukkie alleen saam met Helen moes wees om haar te dissiplineer en die twee het in 'n kothuis naby Helen se ouerhuis ingetrek.
| |||