Slag van Sandfontein: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Inleiding: Skakel |
→Inleiding: Skakel |
||
Lyn 34:
Sandfontein was omsingel deur 'n oormag Duitsers. Kolonel Joachim von Heydebreck, die opperbevelvoerder in Duitswes, het bykans tweeduisend manskappe aangevoer. Hulle was in vyf groepe, elkeen onder aanvoering van 'n majoor, verdeel. Majoor von Rapport, met 400 berede troepe, sou Sandfontein uit die ooste aanval. Majoor Bauszus, ondersteun deur kanonne, se opdrag was die aanval uit die noordweste te loods. Helfte van sy troepemag, aangevoer deur die opperbevelvoerder self, sou die aanval uit die noordooste loods. Drie berede kompanies en 'n battery kanonne, onder bevel van majoor Ritter, het die aanval uit die suidweste geloods. Majoor Franke en sy soldate was die reserwes.<ref name="warwick" />{{Rp|p. 61-64}}
Die Slag van Sandfontein was die begin van die [[Suidwes-Afrika-veldtog]]. Kaptein E.J. Welby het die middag van die 25ste vir Lukin per telefoon laat weet dat die Duitsers gaan aanval. Sy skatting was dat die Duitse mag 300 man sterk was. Gevolglik stuur Lukin vir Grant na Sandfontein met nog troepe, twee 13-ponder kanonne en twee masjiengewere. Daar was ook mediese personeel saamgestuur. Grant het Ramansdrift eers om 17:30 op die 25ste verlaat. Hulle marsjeer deur die nag en arriveer eers om 7:25 op die 26ste. Grant neem onmiddellik beheer oor. Hy sien dat sy posisie nie goed was nie, moeilik om te verdedig en onuithoudbaar teen [[artillerie]]. Sy mag was 237 man sterk. Dit was duidelk dat indien die Duitsers die hoë grond aan die suide en suidooste beset dat hulle gou uitgewis kan word. Binne 'n halfuur na sy aankoms verskyn Duitse magte aan die noordweste, ooste en suide. Teen 08:00 was Grant omsingel en hy besef dat hy teen 'n oormag gaan veg. Uitkomkans was daar nie.<ref name="GreatSilence" />
== Die Slag ==
| |||