Ernst Röhm: Verskil tussen weergawes

 

Röhm het die NSDAP gesien as 'n manier om die leër en die ''Freikorpsen'' toe te laat om invloed op die politiek uit te oefen. Hy het homself nie as ondergeskik aan Hitler gesien nie, meer nog as sy 'mentor'. Hitler self het altyd beswaar gemaak teen die SA se te groot rol in die party, en hy beskou die omvangryke mag van die SA met ontsteltenis, maar hy het ook die beweging nodig. As wetstoepassers en uitsmyters was die SA nuttig, en hulle vorm van die begin af 'n vestinging, lojaal aan Röhm, wat hy in ag moes neem. Hitler slaag uiteindelik daarin om Röhm en sy SA tot gehoorsaamheid en onderdanigheid te dwing, waarop hy bedank het en na [[Suid-Amerika]] vertrek het. Van 1928 tot 1930 dien hy as offisier wat verantwoordelik was vir die opleiding van die Boliviaanse leër in [[Bolivië]]. Na sy terugkeer na Duitsland in 1931 stel Hitler hom as stafhoof van die SA aan. Na 1933 het die SA sterk gegroei as gevolg van die toestroming van opportuniste in die hoop om 'n loopbaan te maak.

Na die magoorname van Hitler (Januarie 1933), word Röhm ryksminister sonder portefeulje. Hitler het Röhm probeer oortuig dat die SA deel van die Duitse leër moet word, maar Röhm het geweier. Röhm vind die SA nodig om 'n 'sosiale revolusie' in Duitsland te ontketen en [[kapitalisme]] te vernietig. Hitler, wat die steun van die groot maatskappye en die ''Reichswehr'' nodig gehad het, het Röhm vergeefs onder druk geplaas. Uiteindelik besluit Hitler om 'n sameswering teen Röhm te organiseer. Volgens Hitler sou Röhm 'n [[staatsgreep]] teen hom beplan het. Hy was ook 'n praktiserende [[homoseksueel]], iets waarmee Hitler nie aanvanklik 'n probleem mee gehad het nie, maar het dit toe teen hom begin gebruik.<ref>Samevatting/verwerking van: Scot Lively en Kevin Abrams, ''The Pink Swastika: Homosexuality in the Nazi Party'', Founders Publishing Company, 1995, deur Kevin Lively t.b.v. [https://archive.is/20080822000401/http://www.leaderu.com/jhs/lively.html ''Culture Wars'', 1996]</ref>