Vlag van Australië: Verskil tussen weergawes

Soos wat ’n federasie ’n groter realiteit geword het, het sprake van ’n federale vlag begin toeneem. In 1900 het die Melbourne Herald ’n ontwerpkompetisie gehou met prysgeld van 25 Australiese pond waarby inskrywings die Union Jack en die Suiderkruis moes insluit. Die resultaat was ’n vlag in die styl van ’n Britse vaandel.<ref name="k16">{{en}} Kwan, bl. 16.</ref> Die kompetisie wat later in dieselfde jaar deur die ''Review of Reviews for Australasia'' – gebaseer in Melbourne – gehou is het gedink dat so ’n beperking onverstandig was maar hulle het erken dat ’n vlag sonder hierdie embleme waarskynlik nie suksesvol sou wees nie.<ref name="k16" /> Daar is egter steeds voorgestel dat inskrywings die twee elemente in die vlag inwerk.<ref name=af39 /> Nadat Australië op 1 Januarie 1901 ’n federasie geword het en na ’n versoek van die Britse regering om ’n nuwe vlag te ontwerp, het die nuwe regering van die Gemenebes in April ’n amptelike kompetisie vir die ontwerp van ’n nuwe vlag geloods. Daar was 32&nbsp;823 inskrywings<ref name="af39" /> waaronder dié wat aanvanklik deur die ''Review of Reviews'' ontvang is.<ref name="af39">{{en}} ''Australian Flags'', bl. 39.</ref> Een van die laasgenoemde inskrywings is ingestuur deur ’n onbekende goewerneur van een van die kolonies.<ref name=af40 /> Die twee kompetisies is saamgevoeg nadat die ''Review of Reviews'' ingestem het om hy die regeringsinisiatief in te val. Die prysgeld van £75 van elke kompetisie is saamgevoeg en nog ’n verdere £50 is deur die Havelock Tabakmaatskappy geskenk.<ref name=af39 /> Elke inskrywing moes twee gekleurde sketse insluit, ’n rooi vaandel vir die koopvaardydiens en openbare gebruik, en ’n blou vaandel vir amptelike en vlootgebruik. Die ontwerpe is volgens sewe maatstawwe geoordeel: lojaliteit teenoor die Ryk, Federasie, geskiedenis, heraldiek, eiesoortigheid, nittigheid en koste van vervaardiging.<ref name="evans" /> Die meerderheid van die ontwerpe het die Union Jack en die Suiderkruis ingesluit, maar inheemse diere was ook gewild. Daar was bv. ’n ontwerp waar verskeie inheemse diere [[krieket]] speel.<ref name="af40" /> Die inskrywings is by die Royal Exhibition-gebou in Melbourne vertoon en die beoordeelaars het ses dae lank vergader voordat ’n beslissing geneem is.<ref name=af40 /> Vyf byna identiese inskrywings is gekies as die wenner en hul ontwerpers het die £200 onder mekaar gedeel. Die wenners was Ivor Evans, ’n veertienjarige skoolseun van Melbourne; Leslie John Hawkins, ’n tiener wat as vakleerling by ’n oogkundige in Sydney gewerk het; Egbert John Muttall, ’n argitek van Melbourne; Annie Dornington, ’n kunstenaar van Perth; en William Stevens, ’n skeepskaptein van Auckland in Nieu-Seeland. Die vyf wenners het elk £40 gekry.<ref name="af40">{{en}} ''Australian Flags'', bl. 40.</ref> Die verskille met die huidige vlag was dat die Ster van die Gemenebes sespuntig was terwyl die sterre van die Suiderkruis verskillende aantal punte gehad het.<ref name=af40 />

 

<blockquote>’n verskaalde réchauffé van die Britse vlag met geen kunstige deug nie, geen nasionale betekenis nie … Gedagtes beweeg langsaam: en Australië is steeds Brittanje se klein seuntjie. Wat is meer natuurlik as dat hy sy vader se besuinigde gewaad moet aanvaar – met ’n tekort aan die moed om te protesteer en ’n vae verwesenliking van sy ideaal. Die bastervlag is ’n ware simbool van die basterstaat van Australiese opinie.<ref>{{en}} ''Bulletin'', Sydney, 28 September 1901</ref></blockquote>

{| cellpadding="0" cellspacing="0" style="margin:auto; border:1px solid #ccc; background:#fff;"