David Livingstone: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Inligting bygewerk |
No edit summary |
||
Lyn 37:
In 1858 was hy die Britse konsul in [[Quelimane]] in die huidige [[Mosambiek]]. Hy was in bevel van 'n geselskap wat die eerste Europeërs was wat die [[Malawimeer|Njassa-meer]] bereik het. In 1872 het [[Henry Morton Stanley|Henry M. Stanley]], wat gestuur is om nuus oor Livingstone te bring, hom gevind, maar Livingstone het geweier om terug te keer. Hy sterf tydens 'n volgende ekspedisie in die huidige [[Zambië]], op [[1 Mei]] [[1873]]. Die stad [[Livingstone]] in die suide van die destydse [[Noord-Rhodesië]] is ook na hom genoem en ondanks 'n poging om die naam te verander, heet dit steeds na hom.
Die nodige geld vir sy studies het hy in die fabriek verdien, en van 1836-38 bestudeer hy die teologie en die geneeskunde aan die [[Universiteit van Glasgow]]. In 1838 doen hy by die Londense Sendinggenootskap aansoek om as sendeling oorsee gestuur te word, en die genootskap besluit om hom na ʼn sendingstasie in Suid-Afrika te stuur sodra hy sy studies voltooi het. Sy jarelange werk word uiteindelik met sukses bekroon. Toe hy in [[November]] [[1840]] as sendeling bevestig is, was hy reeds 'n gekwalifiseerde dokter
== Die Victoriawaterval ==
Lyn 66:
In [[1872]] moes Stanley terugkeer, maar Livingstone het geweier om saam te gaan. Stanley was die laaste blanke wat Livingstone lewend gesien het. Hoewel hy oud geword het na dertig jaar in [[Afrika]], het Livingstone besluit om agter te bly en voort te gaan met sy soektog na die oorsprong van die [[Nylrivier|Nyl]]. Op 25 Augustus vertrek hy weer, oortuig daarvan dat die oorsprong in die omgewing van die [[Bangweolomeer]] lê. Uitgeput deur malaria en maagkoors, het sy kragte hom egter begin faal.
Op [[21 April]] [[1873]] skryf by met 'n bewerige hand in sy dagboek: “Het probeer ry, maar moes gaan
== Bronnelys ==
| |||