Verbruikerisme: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary |
Sobaka (besprekings | bydraes) k →Oorsprong: Skakel |
||
Lyn 7:
Verbruikerisme verwys soms na die antropologiese en biologiese verskynsel van mense wat goedere koop en materiale verbruik wat hulle basiese behoeftes oorskry, en as sulks kan dit in enige samelewing insluitend antieke [[beskawing]]s (bv. [[Antieke Egipte]] en [[Antieke Rome]]) gesien word. Die konsep van verbruikerisme word egter gewoonlik gebruik om na die histories spesifieke stel verhoudings tussen produksie en uitruiling te verwys wat uit die spesifieke maatskaplike, politieke, kulturele en tegnologiese konteks van die laat 19de- en vroeë 20ste-eeuse kapitalisme verrys het, met meer sigbare wortels in die maatskaplike transformasies van die 16de-, 17de- en 18de-eeuse Europa.
Die [[verbruikersamelewing]] het in die laat sewentiende eeu verrys en het deur die loop van die agtiende eeu geïntensiveer. Terwyl daar beweer word dat die verandering deur die groeiende middelklas voortgedryf is wat nuwe idees oor die verbruik van weeldeartikels aangegryp het, is daar kritici [wie?] wat redeneer dat verbruikerisme 'n politieke en ekonomiese noodsaaklikheid vir die reproduksie van kapitalistiese mededinging vir markte en winste was. Volgens die meer positiewe middelklasbeskouing behels hierdie revolusie die groeiende konstruksie van reuse plattelandse landgoedere spesifiek ontwerp vir gerief en die toenemende beskikbaarheid van weeldeartikels wat op 'n groeiende mark gerig was. Dit het [[Suikers|suiker]], [[tabak]], [[tee]] en [[koffie]] ingesluit.
Kritici redeneer dat kolonialisme 'n dryfkrag van verbruikerisme was, maar hulle beklemtoon voorraad in plaas van aanvraag as motiverende faktor. 'n Toenemende hoeveelheid eksotiese invoerprodukte sowel as plaaslik vervaardigde produkte moes deur dieselfde aantal mense verbruik word wat voorheen veel minder verbruik het as wat nou nodig geword het.
| |||