Broodwortel: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Nie meer wees nie.
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 14:
In sommige tropiese gebiede het die broodwortels as gevolg van die geweldige toename in die bevolkingstal die stapelvoedsel geword. Dit het belangrike graangewasse, soos byvoorbeeld rys, vervang en kan wanvoeding veroorsaak as daar nie aanvullende kosse by die dieet gevoeg word nie. Die broodwortel het nie naastenby die voedingswaarde van graan nie en kan met uitsluitlike inname eiwitvlakke gevaarlik laag laat daal. Die jong blare kan egter as ʼn groente gebruik word omdat dit ryk is aan eiwit.
 
Vir menslike inname moet spesiale voorsorg getref word voordat die broodwortel geëet word. Die wortels bevat 'n sianogeen-glukosied, wat onder die invloed van ʼn sekere ensiem [[blousuur]] (HCN) vorm. Die gifstof kan verwyder word deur die wortels te rasper, dit te laat gis en daarna te verhit. Deur dit net te kook, kan die ensiem vernietig word, hoewel dit dan nog glukosied bevat, wat op sigself egter nie giftig is nie. Die belangrikste lande waar die broodwortel gekweek word, is [[Brasilië]], [[Indonesië]], [[Nigerië]], [[ZaïreDemokratiese Republiek van die Kongo]], [[Thailand]], [[Indië]] en [[Burundi]].
 
Behalwe vir menslike gebruik word die wortels ook as veevoer verwerk en dikwels in die vorm van gedroogte korrels na ander gebiede uitgevoer. In Suid-Afrika word die broodwortel gekweek vir die bereiding van tapioka, ʼn korrelrige meelstof wat onder andere in nageregte gebruik word. <ref>Wereldspektrum, 1982, ISBN 0908409451 band</ref>