Paulus van Tarsus: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 46:
Die volgelinge van Jesus het Paulus aanvanklik vermy, omdat hulle nie kon glo dat die vervolger van Christene nou self ʼn Christen was nie. Dit was net Barnabas wat met Paulus gekommunikeer het. Paulus se sendingwerk het begin toe Barnabas hom in Tarsus gaan haal het vir prediking onder die heidene in Antiochië. Tydens ‘n byeenkoms van die gemeente in Antiochië het hy 'n Goddelike bevel gekry om die Evangelie ook in ander lande te gaan verkondig.
 
By die uitvoering van die opdrag het Barnabas aanvanklik die inisiatief geneem, terwyl Johannes [[Evangelie volgens Markus|Markus]] as helper saamgegaan het. Ciprus, die eiland waar [[Barnabas]] gebore is, was die eerste sendingveld. Hierna het die predikers na [[Klein-Asië]] gegaan, waar Paulus die leiding oorgeneem het. Johannes Markus het hulle in Perge verlaat, en nadat hulle tot by [[Derbent|Derbe]] gevorder het, het hulle die terugreis begin langs 'n roete wat hulle vroeër gekies het.
 
Na 'n kort verblyf in Antiochië het Paulus besluit om 'n nuwe sendingreis aan te pak, en hy het Silas gekies om hom te vergesel (Hand. 15:27- 28). Hy het eers die gemeentes wat reeds gestig was, besoek en het daarna lank in [[Griekeland]] gewerk, waarna hy weer na [[Antiogië|Antiochië]] teruggekeer het. Die derde sendingreis het ook in 'n westelike rigting plaasgevind. Paulus het eers langer as 2 jaar in Efese gewerk en het daarna weer na Griekeland gereis. Na 'n besoek aan die gemeentes wat hy tydens die tweede sendingreis gestig het, het hy na Korinthe vertrek, waar hy 3 maande vertoet het. Van [[Trias|Troas]] het Paulus en sy medewerkers al met die kus van [[Klein-Asië]] langs gereis en ten spyte van berigte dat gevangenskap by sy aankoms in [[Jerusalem]] op hom wag, het hy met sy werk voortgegaan.